E-Dergi

Çok ağır bir kitap. Ya çevirisi gerçekten kötü ya da Freud amca sözü çok uzatmış. Freud'un yazdıklarından ziyade, örnek verdiği diğer yazarların sözlerinden yararlandım.

146 sayfalık kitabı 100. Sayfada bıraktım çünkü geriye dönüp bakınca ben ne okudum şimdi diye sordum. Mücadele. Yaşlı bir balıkçının teknesine takılan bir balıkla mücadelesini anlatıyor. Sade bir dil. Akıcı da değil sıkıcı da değil. Öyle bahsedildiği gibi sorgulamalar yok. Benim gibi denize balığa merakınız yoksa çok sıkılırsınız.

Dostoyevski de ilk kitabını 25 yaşında yazmıştı ve o da mektup-roman tarzındaydı. Ama o bunun kadar etkileyici değildi. Hoş, bunun da etkileyiciliği belli bir yere kadar.
Fazlasıyla ağdalı bir dil. Aşkından dolayı düşünceleri gittikçe çarpıklaşan, mantık sınırlarını görmezden gelen bir dil
Canı yanan bir insanın olaya en tepeden-dini kitaplardan- bakması.
Ama kesinlikle vurucu değil. İnsanlar neden intihar etmiş çözemedim. Cıvık cıvık bie anlatım yok ama insanı sarsan bir yanı da yok. Önce lise düzeyinde bir anlatım, sayfalar ilerledikçe üniversite seviyesine ilerliyor. 1 satırla ifade edilebilecek bir düşünce 5 satırla ifade edilmiş. Yazarın acemilik dönemi eseri olduğu çok belli.  Bir de okurken yerine göre masal okur gibi hissettim kendimi.
Keşke dedim, keşke, birkaç yıl sonra yazsaydı bu eseri...

Diğer kitabının bir tık altındaydı ama iyiydi.

İdama bakış açısını değiştirecek ne var kitapta merak ettim, sorgulama yok ki?