Kitap, Mohizmin kurucusu Çinli Filozof Mo Zi'nin bilgelik öğütlerinden oluşuyor. Çok yönlü ve barışçıl bir düşünüre kulak veriyoruz.
Üstadımız MÖ 470 -391 yıllarında yaşamış. Kitabın içindekiler kısmına baktığınızda hayatın türlü vechelerine dair konu başlıkları var. Bu başlıkların her biri bir bölüm ve konu okuyucusuna madde madde açıklanmış. Örneğin: 2. Bölüm "kendini yetiştirme üzerine" ve 2.1, 2.3...diye alt alta paragraflar şeklinde devam ediyor.
Usta Mo Zi der ki; diyerek onun ağzından açıklamalar aktarılıyor. Arada kayıp bölümler de olmuş; bu da okuyucuya "bu bölüm kayıptır" notuyla belirtilmiş.
Mo Zi'nin bilgelik öğütleri faydacılığa yakın.
Bir konudaki erdemli davranışı açıklarken, makro ve mikro ölçekte (kral/yönetici için de, birey için de) sebep sonuç ilişkileriyle, yukarıdan aşağıya örneklendirmelerle sunuyor, konuyu illaki bir de tersten sağlaması var; değillemeyle de sunuyor.
(Şöyle inanırsa böyle yapar, böyle yapmazsa da öyle inanmıyor demektir ve şöyle olur...)
Bazı okuyucular bunu çok tekrar gibi düşünebilirler. Fakat yazıldığı tarih itibariyle düşünün, MÖ bir zaman dilimi ve Usta Mo Zi toplumun en üstünden, en altına kadar tüm insanlara barışın, bilginin, liyakatin, ölçülülüğün, erdemliliğin herkesin yararına olduğunu anlatmaya ant içmiş Bilge üstad Mo Zi.
Kitap boyunca Mo Zi'ye atfedilen kıssalar ve ona atfedilen özlü sözler de karşınıza çıkıyor. Kitabın içeriği, belki bilmediğiniz, duymadığınız nasihatler değildir, lakin iyi olmanın, insanlığın ortak iyisinin ve ortak kötüsünün zamandan ve mekandan bağımsız olarak var olduğunu ve geçer akçe olduğunu bilmek, bu iyiye/erdeme sahip çıkan insanları tanımak bizi de kişisel olarak iyiye doğru motive edebilir. Bizi de iyileştirebilir. Gevşettiğiniz ipleri sıklaştırmaya, artık kanıksayıp normalleştirdiğimiz bazı yanlışları da yeniden sorgulamaya ve doğrusunu hatırla(t)maya vesile olabilir.
Yani, tekrar iyidir.
Çapraz okumalar için uygun kombin kitabı olabilir diye de not düşeyim.
Ben Mo Zi ile tanıştığıma memnun oldum.