E-Dergi

bilinç akışın, içe bakışın ve içsel monologların muhteşem pasajlarla birleştiği karamsar bir norveç romanı. ödüllü romancı skomsvold'un es geçilemeyecek bu romanı mutlaka okunmalı. bu roman vesilesiyle de jaguar'a teşekkürü bir borç bilirim.

iskandinav edebiyatına hassaten de norveç edebiyatına meraklı olanların okuması elzem olan bu roman, hamsun'un öğrencilerinin bu işte ne kadar maharetli olduğunu gösteriyor. bir diğer norveçli skomsvold'un hızlandıkça azalıyorum romanını da bu meyanda tavsiye ederim.

kitap üzerine yeterince güzelleme yapılmış, onun için o fasılı atlayarak doğrudan çeviriye değinmek istiyorum. yiğit yavuz'un türkçesi ve mahirce yaptığı çevirisi hayranlık uyandırıcı. "misafir" veya "davetli" yerine "çağrılı" kullanan pek çok çevirmenin başarılı addedildiği ülkemizde yiğit yavuz gibi çevirmenler adeta yaraya merhem, derde deva.

okuyalı neredeyse bir yıl oldu ama giovanni drogo hala zihin dünyamda bastiani kalesinin burçlarından çölü seyrediyor ve şöyle diyor: "geldi geçti ömrüm benim/şol yel esip geçmiş gibi." varoluş kaygusu üzerine enfes bir roman.

sait faik hikaye armağanı alan öykü kitaplarını okumaya çalışıyorum ve bu kitap da onlardan biri. şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki, bu ödülü almış kitapların çoğunu severek ve dahi etkilenerek okudum. her bir kitabın kendine ait bir atmosferi, bir öykü dili ve kendince bir yol deneyişi ve nihai olarak bir başarısı vardı. ancak 'güneş giderken'de bu saydıklarımın hiçbirini bulamadım ve bende hiçbir tortu bırakmadı.