E-Dergi

novella diyebileceğimiz kadar kısa ama kurduğu atmosfer ile pek çok büyük romanı gölgesinde bırakabilecek kadar etkili bu roman, gerçeküstü bir seyir ile okunmaya değer bir kitap hüviyetinde.

Küçük küçük hikayelerden mürekkep bu eser, Reşad Ekrem Koçu ile tanışmak için ideal bir kitap.

masumlar'dan sonra okuduğum ikinci Burhan Sönmez romanı olan Kuzey; kurcaladığı meseleler, etrafında dolaştığı hakikatler, işaret ettiği ve imlediği şeyler itibariyle son dönem türk romanında oldukça farklı bir yerde duruyor. felsefi bir zenginliğe sahip; iç içe girmiş bazen hallaç pamuğuna dönüşmüş küçük hikayelerin tek potada eridiği; walter benjamin, ahmet hamdi tanpınar, freud ilh. gibi öncü yazarların inciğine cinciğine kadar eşelediği rüya kavramı üzerinden de bir pozisyon bulma arayışına sahip. aynı kalıptan çıkmış romanların edebiyatımızda pıtrak gibi çoğaldığı bir dönemde, kendisine ait bir dünya ve dil kuran Burhan Sönmez, okunmayı ve övgüyü hak ediyor.

ne yalan söyleyeyim, gogol'u okumadan önce çehov gibi bir öykücü sanıyordum fakat gogol'un ait olduğu öykü dünyası bambaşka bir yerde duruyor. sosyal/siyasi/politik göndermelerin doğrudan doğruya verilmediği, absürt yollardan geçerek hedefe varan bu öyküler, tabii ki edebi ve entelektüel olarak okuyucunun yanında getirdikleriyle mana kazanıyor. aslında her metin böyledir ancak gogol ortalama okura hitap etmeyen bir öykü dünyasına sahip dersek mübalağa etmiş olmayız kanaatindeyim.

Roman dediğimiz türün fidanlığı sayabileceğimiz -modern/postmodern olarak daha çok- Amerikan edebiyatının işaret fişeği sayabileceğimiz eserlerinden biri.