E-Dergi

Okuduğum en harika psikoloji romanıydı. Eğer ilginizi çektiyse hiç düşünmeden alın, okuyum derim.

Bir oturuşta okuyabileceğiniz harika bir hikaye kitabı. Sevgili yazarımızın kalemine sağlık. Yalnız kitapta beni tatmin etmeyen bir kısım vardı ki o da sonu. Kitabı bitirdiğimde sanki yarım kalmış gibi hissettim. "Ali'nin hikayesi nasıl bitti, oğlu yeni hayatında neler yaşayacak?" oldukça merak ettiğim kısımlar fakat maalesef kitapta bu soruların cevabı yok. Bu durum beni birazcık üzdü ama yine de hakkını verelim ki güzel bir kitaptı. Hikaye okumayı seven herkese muhabbetle tavsiyemdir.

Kendisini dinlemeyi oldukça sevdiğim biri olarak sevgili Doğan Hoca'nın kalemi ile tanışma kitabım. 80 yılı aşmış bir bilim insanın kaleminden hayata dair, insana dair, yaşadıklarımıza dair yepyeni pencereler açacak bir kitap. Kendini geliştirmeye önem veren her bireyin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Oldukça yüksek beklentilerle okuduğum bu kitap beni hiç hayal kırıklığına uğratmadı. İnsan istiyor ki böyle eserler ortaya koyan birisi daha uzun yaşasaydı, daha çok eserler ortaya koysaydı ve biz ondan daha çok şey öğrenebilseydik. Ancak takdir-i ilahi daha farklı tecelli etti ve her şeyde olduğu gibi bunda da elbet vardır bir hayır. Rabbim kendisine rahmetiyle muamelede bulunsun inşallah.

Kimi zaman güldüğüm, kimi zamansa oldukça hüzünlendiğim bir kitaptı. Özellikle başrol bir çocuk olunca sizlere bambaşka bir düşünce dünyası sunuyor. Üstelik öyle tozpembe bir dünya falan değil. Oldukça hayatın içinden bir dünya. Bizi üzen olaylar mutlaka olacaktır ama önemli olan olaylara hangi pencereden baktığımızdır. Anne olaylara hep umutla bakan bir çocuk. Olumsuz şartlara odaklanmak yerine onları hayal gücüyle olumluya çeviren bir çocuk. Bu durum da okurken insana adeta yaşama sevinci veriyor.
Eğer roman okumayı seviyorsanız ve Anne karakteriyle henüz tanışmadıysanız hemen bu kitaba başlayabilirsiniz.

Sevgili yazarımız beni bu kitabında da oldukça tatmin etti. Harika bir tefekkür kitabı oldu benim için. Bizler bazen gündelik hayata öyle çok dalıp gidiyoruz ki etrafımızda var olan o kadar mucizeyi adeta göremez hale geliyoruz. İşte o mucizeleri görmek için arada böyle tefekkürî okumalar yapmak lazım diye düşünüyorum.
Malum konu hücre olunca hücreyle ilk tanıştığım yıllara gittim kitabı okurken; 6. sınıfa. Bir ah çektim içimden "Ne olurdu bizimde öğretmenimiz hücreyi böyle anlatsaydı!" diye.