E-Dergi

İsminden de anlaşılacağı üzere o güzide insanlar olan sahabi efendilerimizin hayatlarından hikmet yüklü dersleri içerisinde barındıran bir kitap. Her halleriyle, her tavırlarıyla, her sözleriyle onların hayatlarından alacağımız öyle çok dersler var ki...
Özellikle ibremizin oldukça şaşmış olduğu şu ahirzamanda tekrardan doğrulabilmemiz için onların örnekliğine ve önderliğine oldukça ihtiyacımız var.

Öncelikle inanılmaz sürükleyici bir kitap. Okurken devamlı olarak "Acaba bir sonra ki bölümde ne olacak?" sorusunu zihnimde hep canlı tuttu. Bu sebeple tek solukta okunabilecek bir kitap. Hani "çerezlik kitap" diye bir tabir varya, tam olarak öyle.
Açıkçası ilk başlarda kitabı pek sevememiştim. Çünkü okuduklarım gerçek mi, yoksa bir hayal mi, yoksa bir rüya mı diye düşünmek canımı sıkmıştı. Ama merakımı öyle celb etti ki tek seferde 125 sayfa okumuşum bile. Bu şekilde merak ede ede kitabı bitirdim ve beni gerçekten vuran o final bölümü... Hiç beklemiyordum ve "İşte bu! Bu kitap ancak böyle bitmeliydi." dedim ve oldukça etkilendim.
Yalnız hoşuma gitmeyen bir diğer husus şuydu: Kitabın arka kapağında "fantastik bir polisiye" yazılmış olmasına rağmen pek polisiye kitabı olduğunu söyleyemeyeceğim. Fantastik kısmı evet ama polisiye kısmı hayır.

Bu kitap da tıpkı diğerleri gibi fen ilimleri ile din ilimlerinin buluştuğu şahane bir tefekkür kitabı olmuş. Günlük hayatımızda oldukça ülfet peyda etmiş yani sıradanlaşmış şeyleri tekrar fark etmemizi sağlayan çok manidar tefekkürler içeriyor. Bilhassa konu atom olunca adeta kainattaki her şeyi durup bir yeniden düşünür hale geliyorsunuz. Eğer fen bilgisi öğretmeni olsaydım bu kitabı öğrencilerime kesin okuttururdum.

Kitaptaki  seansları uygulamamış olmama rağmen çok şey öğrendim diyebilirim.
Bilinçaltımız nasıl çalışıyor, duygularımız nasıl çalışıyor, birikmiş duygularımız bizi nasıl zarara uğratıyor, günlük hayatta yaptığımız bir çok eylemin aslında nasıl da oyalanma davranışı olduğunu... gibi çok fazla şey öğrendim. Bu açıdan iyi ki okumuşum dediğim bir kitap oldu.

Diktatör yöneticiler, daima konuşup asla iş yapmayanlar, söz oyunlarıyla doğru olanı yanlış, yanlış olanı doğru gösterenler, her zaman ümitsiz olup hiçbir şeyden memnun olmayanlar ve son derece çalışkan ve yetenekli olup bunun farkında olmayanlar... Hepsi de biziz aslında. Biz insanlar maalesef ki böyleyiz. İşin en acı tarafı da bir şeylerin yanlış olduğunu bile bile o yanlışı kabul edip boyun eğmemiz. Beklentimin çok üzerinde bir kitaptı. Bence herkes okumalı.