E-Dergi

Kitapta Tenekeci'nin 2017 Eylül'ünden 2018 Eylül'üne kadar kaleme aldığı "gazete yazıları" bulunuyor. Bazı isimler sadece gazete için yazmıyor ...

İki sayfayı peş peşe okuyamıyorum ...

Kitabın Arapçası Mahmûd Derviş'in şiiriyle başlıyor. İngilizce tercümesi Tevfik Zeyyad'ın şiiriyle ...

Türkçe tercümesi ise Cahit Koytak'ın Gazze Risâlesi'yle ...

"Gazzeli Yûsuf, oğlum ..." diyerek başlıyor o uzun şiir. Yazıldığında takvimler 2009'u gösteriyordu.

Kaç kez okudum, okuyacağım ...

Onlar her günü yaşadı. 1947'den bu yana ....

Onlar kim? "شهود النكبة" Felâketi, yıkımı, nekbeyi görenler ... Yaşayanlar ... Kendi topraklarında mülteci olanlar ...

58 yıl önceki bir zaman dilimi anlatılıyor. O günleri yaşarken çocuk olanlar şimdi toprağın altında. Ömürleri geçti, bugün-yarın diyerek. Ömürleri ...

Kızgınlar, küskünler ... Sırtı dönük Hanzala gibi ...

"Şâhitlik yapmak, İslâm ümmeti olarak yaşadıklarımızı tarihe bir vesika olarak bırakmak derdiyle yazıyorum." demeseydi de Tâhâ Kılınç, bu kitap yazılan her şeyin niyetini ortaya koyardı.

2001'de ilk kez Suriye'ye yol tuttuğunda, iyi ki, kalem ve kağıt da ona eşlik etmiş. Anlatılan, tasvîr edilen yerleri okurken "Acaba şimdi ne hâldedirler?" diye sormaktan alamadım kendimi ...

"Bu kitap, tasavvuf büyüklerinin asırlara ışık tutan kandillerinden misâller içeriyor. O kandiller kalpleri aydınlatmaya devam ettiği müddetçe hayata, insana dâir ümit, sabır, yaşama sevinci ve kul olma şuûru hep diri kalacaktır."

Bir rüyâda kabrinden davet almasaydım da anlattıkların böyle işler miydi kalbime? Rüyâm sâdık olup da kabrine varmasaydım yine böyle hisseder miydim hüznünü? Nasıl bir ateş içindeki ve nasıl böyle taşıyorsun ateşini söndürmeden? Herkese ve her şeye rağmen nasıl böyle yanıyorsun içindeki sevdânla? Kimseler anlamazken (ki sen anlatamadığını düşünürken) nasıl her güne yeni bir nefesle kurabiliyorsun cümlelerini? Adı nedir bu hâlinin? Tarifi nasıldır? Şimdi bir kez daha kabrine varmak istiyorum. Bir kez daha ...