E-Dergi

"Ay Adası" Şair Ahmet Doğru'nun ilk şiir kitabı. Şair, "Ay Adası" şiirleriyle, yirmili yaşların aşk, adrenalin, heyecan, gençlik duygularını hissettiriyor okura. Şiirlerin duhulünde ne bir şekva ne bir serzeniş gördüm. Şair Ahmet Doğru'nun o yaşlarda şiirlerinde kullandığı kelimeler dikkat çekici. “Bilirsiz- bilirben- çıkaruben- esmeramber- hüsnüyusuf- yalelli- pupa yelken- öpönce- kaçkaç- bumbuz- aşk özütlü- apaşık” gibi farklı kelimeleri ile şiirlerini zenginleştirerek bir nevi okuru şaşırtıyor şairimiz. Aşkı aşkla yazan şairimiz Ahmet Doğru; özlem, vuslat gibi güzelliklere teşne olup bıkmadan yazan bir şair. Şöyle ki; "hasreti sıkmıyorum, gurbeti üzmüyorum" mısrasındaki gibi naiflikle yazar. Bir başka hal ise soy ismi adı gibi Doğru yazmanın gayreti içerisindedir.

Hayatın tozpembeliğinden ziyade daha çok acıtan, acıyan yanlarına dikkat çekiyor. Mekânsal, zamansal ve döngüsel devinimlerle iz sürüyor. “Bak gece ben büyümüyorum/ içimdeki acı büyüyor” mısrasında olduğu gibi. Birçok şeyin para üzerinde döndüğü dünyamızda gören gözler için, duyan kulaklar için, hissedenler için ne çok hikmetlerin, mucizelerin olduğunu hatırlatıyor. Başkaca, şairin karşı duruşları, zıtlıkları hep vardır, hep olagelmiştir, olmalıdır da. Bir şiirinde horozların ötmediğini, melodik nağmelerle insanları ve diğer canlıları uyandırmasından daha çok esneme hâlini yaşadıklarını, bu sesin esneme hareketi olduğunu iddia ederek şair bir taraftan da şaşırtıyor. İlkay Coşkun

Kahir ekseriye savaşları askerler kazanır veya kaybeder ama kayıpları veya kazanımları tarih krallara, padişahlara ve devlet adamlarına yazar. Bu hikâyede gelişen olayların öznel bir anlatımla kahraman bir asker üzerinden ele alınması dikkat çekici olmuş. Okuyucu kitlesi daha çok genç kuşağa hitap eden ve onların da sıkılmadan okuyabileceği sürükleyici bir eser. Özellikle genç okurlarımıza tavsiye ederim.

Özgün bir tarzda kaleme alınmış güzel bir eser. Afrika'nın gizemli, büyülü, otantik, bakir, fakir ve Müslüman kimliğine şiirsel bir yolculuk. Tavsiye ederim. İyi okumalar. İlkay Coşkun

Şair Selma Erdem Durmuş'un şiirlerinde yalın, sade, açık bir anlatım hâkim. Erguvan, papatya, leylak, menekşe, çuha, leylak, nergis, kardelen gibi türlü türlü çiçeklerle, güllerle çevrelenmiş bir şiir kitabı. Kırlangıç, bülbül, serçe, gelincik gibi kuşları bu güllerden uzak tutamayız elbet. “Kırlangıç” şiirinde “sardı içimi bir hüzün/ ya bugün son günüyse ömrümüzün” diyerek sesleniyor. Kış kışlığını yaz yazlığını yapacak ama “öğle soğuk ki/ sana ısınamadım” der “Kış” isimli şiirinde. Mevsimlerin dördüne de değinilse de şiirlerde baharın yeri apayrıdır. Bahar aranılandır, özlenendir. “Sen baharı bekle/ ben seni/ sen bahara âşık/ ben sana” dediği gibi “leylak” şiirinde. “Bırakın çiçek açsın dünya/ deste deste/ yükünü ben çekeyim” der “Çiçek Yükü” şiirinde. Şair duyarlılığıyla sosyal konulara, elemlere, acılara, hüzünlere de ses olur şair. “Kalemdeki mürekkep ağlar” der mesela “Mülteci Çocuk” şiirinde. En çok etkilendiğim anne şiiri. Kutlarım.