E-Dergi

Karınca adasında başlıyor romanımız. Marmara denizinde ki Ekinlik adasıdır bahsettiği. ( Aslına bakarsanız tam olarak nereden bahsettiğini anlayamadım, ve çok merak ettim, bu kadar güzel bir yer nerede acaba , gerçek mi? Hayal mi ? Kitaptaki ipuçlarına da dikkat etmeye çalıştım ama bu sefer de çok ihtimalli oldu, ve google’dan yararlandım, merak eden olursa diye de burada özellikle belirtmek istedim ). Lozan mübadelesinde Yunanistan’daki Türkler ve Türkiye’deki Rumların değiş tokuş kararının insanların hayatlarını alt üst edilişini anlatarak başlıyor. Kitaptaki konulardan bahsetmeyi planlamıştım aslında ama o kadar çok şey var ki :) evet ada ile başlıyor, oradan sarıkamış şehitlerine, çanakkale savaşına, Yezidi katliamlarına, Mezopotamya’ya, çöllere kadar uzanıyor.
Ama benim zihnimde kalan dünya bu kadar güzelken, hepimize de yetecek kadarken, savaşlar neden? insan insana neden bu kadar acı verir?

Polisiye roman dendiği zaman ilk Ahmet Ümit geliyor aklıma. Beyoğlu Rapsodisi, polisiye bir roman gibi başlamıyor, hatta yaklaşık 200 sayfa liseden beri arkadaş olan Selim, Nihat ve Kenan’ın hayatlarını anlatıyor. Sonra bir anda heyecan artıyor, zaten sürükleyici olan romanı elinizden bırakamıyorsunuz ve hiç beklenmeyen bir şekilde sonlanıyor. Ben üzülüyorum sonunda, keşke daha mutlu bir sonla bitseydi.

Dava, açık bir şekilde döneminin adalet sistemini eleştiriyor ( 1984 kitabıyla da benzer yönler var, ulaşılamayan üst akıl gibi ) ama bunlara paralel sonunda, bambaşka bir hikaye anlatıyor, ve herşeyi o hikayede anlıyorum,( ancak bence her okuyan kitaptan farklı bişeyler çıkaracaktır ) Eğer, herkesi dinlersek, kendi yolumuzu çizemezsek, kendimize tabular yaratırsak, zihnimizin tutsağı oluruz ve hayat bize zindan olur.

6-12 yaşları arasında olan bir grup çocuğun , içinde bulundukları uçağın, saldırı sebebiyle ıssız bir adaya düşmesiyle başlıyor hikaye. Önceleri çok akıcı değil, ama sabredin ve devam edin, harika bir sonuca ulaşıcaksınız. Mina Urgan’ın sonunda ki yorumu da muhteşem, mutlaka okumanızı tavsiye ederim.

Amin Maalouf, Lübnan’da doğuyor ve Fransa’ya göçmen olarak gidiyor. Bu sebeple ortadoğu ve avrupa kültürlerini yaşamış birisi olarak, din, dil, ırk gibi insanları sınıflandıran kriterleri rahatlıkla inceleyebiliyor, dünyalılaşma kavramı üzerinde düşüncelerini yazıyor. Deneme türü dendiğinde Montaigne gelirdi ilk aklıma, şimdi Amin Maalouf da var.