Irak’la 2003 yılında yapılan modern savaş aynı zamanda zaferi garantileyememenin en iyi örneklerinden birisidir. Yürütülen harekât öncesi, esnasında ve sonrasında karşılaşılan sorunlar detaylı bir şekilde masaya yatırılmıştır. Harekâtın 3 yıl öncesinde başlayan hazırlıklara rağmen plandaki aksamalar olduğu gözler önüne serilmektedir.
Pentagon Mart 2003 ayı sonunu operasyonun bitiş tarihi olarak belirtirken hata yapmıştır. Hazırsızlık sadece zamanlama ile de sınırlı değildir. Türkiye ve Suudi Arabistan’ın tutumunun yanlış tespit edilmiş olması sevkiyat problemleri ve harekât planlamalarında değişikliklere sebebiyet vermiş, siyasetçiler ile askerlerin arasındaki görüş farklılığı ekonomiklik ve etkenlik arasında gidip gelmelerle yığınaklanma yapılmasında gecikmelere ve askeri harekâtın icrasında aksaklıklara sebebiyet vermiştir.
Medya seferin bir parçasıydı. Medya için gerçekler, kendi kültürlerine, deneyimlerine ve çevrelerine göre şekilleniyordu. Bu durum harekâtın gelişmesinde beklenmeyen aksaklıklar yaratmıştır. Medyanın kendisi stratejik mücadelede halkın desteğini alma çabalarında bir cephe oluşturmuştur.
ABD ikmal hatlarını açık tutmak için verilen geriden savaşın yoğunluğu konusunda ihtiyatlı davranmamıştır.
Sürgünde olan ve kendilerini hükümet ilan eden Irak Ulusal Kongresi, Şiilerin ABD güçlerini kurtarıcıları olarak karşılayacakları sözünü vermişlerdir. Güneydeki Şiiler Saddam’ın güçlerine karşı verilen mücadeleye aktif olarak katılmayıp, pasif kalmışlardır. Hatalı çıktılar ve Amerikan komutanlar planlarını değiştirmek zorunda bırakmıştır.
Psikolojik savaş açısından bakılırsa ABD beklentileri ile sefer tam olarak başarılı olamamıştır. Geniş çaplı birimler teslim olmamış, hiçbir zaman kimyasal silah kullanılmamıştır.
Askeri operasyonların savaştaki planlamaları savaş sonrası planlamasını da dikkate almış olmalıdır. Başlangıçtan beri karar operasyonları (Iraklı güçlerin nasıl yenileceği) savaş sonrası plana (Irak’taki gerçek hedeflere nasıl ulaşılacağı) göre öncelik taşımıştır.Barış operasyonları konusunda orduyu geliştirmeye yönelik bürokratik bir yapılanma yoktu. Öncelikli problem düzenin ve meşruiyet hissinin yeniden oluşturulması ile ilgiliydi. Irak Özgürlük Operasyonu savaş sonrası safhada daha büyük birçok taraflı planlama ve katılım olması gereksinimini göstermiştir. ABD güçlerinin tek başına savaşı kazanmak durumunda kaldığı şartlarda, askeri güçlerin yenilmesi muharebeyi kazanmak için gerekli, savaşı kazanmak için yeterli değildir.