E-Dergi

Hüzünle karışık keyifle okuduğum bir kitap oldu. Yavaş yavaş, bitmesin diye okuduğum, bir sürü cümlenin tekrar tekrar okunmak üzere altını çizdiğim, bunun da altını çizersem kitabı komple çizmiş olacağım diye beğendiğim cümlelerin bir çoğunun da altını çizemediğim bir kitap oldu. Sanırım Gökçe’yi kendime çok benzettim. Daha iyi yaşamak için çalışmaktan ama çalışırken yaşayamamaktan muzdarip, kitap yanı kahve pozlarından bıkmış, herkesin sürekli savaş içinde olmasından bıkmış. Günlük hayatımızdaki yapmacıklığın içindeki insanların tutsaklığından ve rüya hayatındaki gerçekliğin içindeki özgürlükten bahsediyor Gökçe ve kaldığı yerler, gittiği kafeler, yürüdüğü sokaklar gözünüzde canlanıyor. Sanırım ben de şimdiki hayatımdan bir kırılma ile ayrılmış o ihtimali yaşamak isterdim. Sorgulamayı sevenlere tavsiyemdir.

Sarıkamış’a gelenler bilirler, salaş bir balıkçı kamyoneti vardır Erzurum yolu üzerinde. O kamyonette “Sarıkamış Şehitlerine” diye bir şiir asılıdır. Zekeriyya Bican’ı o kamyonette, o şiirle tanıdım. Merak ettim, araştırdım ve yeni çıkan bir kitabı olduğunu öğrendim, aldım. Sıcak bir kitap, okurken yüreğiniz sımsıcak oluyor. Benim merak ettiğim kısım 70ler ve 80ler ile ilgili olan kısımdı. Kitabın son 150 sayfasında o dönemlerin siyasi olaylarına değinmiş. İnsanı yormayan, akıcı, film izler gibi okutan, bir miktar üzen, ama tebessüm de ettiren bir kitap.

Hep merak ettiğim bir kitaptı, ilgiyle okudum. Bir delinin hatıra defterini okurken eğlendim. Çeviri güzel, imla hataları vs yok, kitabın cildi, baskısı çok güzel.

Zweig’in kitapları hem huzurlu, hem hüzünlü. Buruk bir tebessümle okunan kitaplardan. Koridor yayınlarını bilmiyordum daha önce, karton desenli kapakları hoşuma gitti, denemek istedim. Çeviriler de gayet güzel, kulak tırmalayan şeyler yok, yazım yanlışları yok, Zweig serisine buradan devam edebilirim ☺️

Distopya severlere tavsiye ederim. :) 1984, körlük gibi kitaplara nazaran daha basit düzeyde ve daha kısa. Betimlemeleri çok güzel, gözünüzde canlanıyor adeta.