Methini oldukça duyduğum bir kitaptı ‘yeraltı demiryolu’.Abartıldığını düşünmedim değil.Sonra okumaya başladığım ve ilk sayfasından vurdu beni.Kölelikten çok daha fazlasını anlatıyor bu kitap.Özgürlüğün o mucizevi tadını,umudu,karanlığı,çok daha fazla karanlığı..
‘Ve Amerika da bir yanılgı,hem de yanılgıların en büyüğü.’
‘Efendi,silahlı bir zenciden daha tehlikeli tek şeyin elimde kitap olan bir zenci olduğunu söylerdi.İçeride kocaman siyah bir barut yığını var demek ki!’
İnandığım şeylerin en büyüğü ‘sözler’.Eğer değişim ve aydınlık gelecekse bunları bize ‘sözler’ getirecek.”yeraltı demiryolu” da bunun için bir basamak.
fazla güzel.