E-Dergi

Hz. Aişe’nin sahabeye yönelttiği eleştiriler :
İsminden de anlaşılacağı üzere sadece eleştirilere değinilmiş eserde.
özellikle sonuç bölümünde de vurgulandığı üzere metin tenkidinin ; Kur’ana, hadise, tarihi vakıaya, selim akla.. vurarak yapıldığını görüyoruz. Bununla birlikte tekrarların da olduğunu( bence bu tekrarlara hiç gerek yok) zaaf olarak belirtmek gerekir.
Hele bir yer var ki onu ifade etmeden geçemeyeceğim. O da Allah Rasülünün sevgili eşi Aişe annemize karşı olan sevgisini gösterme biçimi:Aişe annemizin içtiği yerden su içmesi, abdestli ve oruçlu iken onu öpmesi(bence bu evli bireyler için biçilmiş bir kaftan).
Eserin en çok hoşuma giden bölümleri ise resim-melek, uğur- uğursuzluk, ayakta abdest bozma, efdaliyat, ikindi sonrası nafile namaz anlatımının yapıldığı yerler...
Çok daha önemli olan yanı peygamberimizin vefatında daha onsekizinde olan bu hanımın (annemizin) onsekizinden vefatına(altmışbeşine) kadar kendi bildikleri ile uyuşmayan her şeyi sorgulaması...(Anne evlatların sana hiç benzemiyor)

Kitabı ilk aldığımda çok şey beklemiştim. Umduğumu bulamadığımı ifade etmeliyim.Kitabın ilk 60- 70 sahifesinin sosyolojik tahlillere ayrılması umduklarımı bulmamı engelledi.
En azından ; nas kavramı ile ümmet kavramı arasındaki ince nuansın olduğunu öğrendim. Yine Kuranda fert ile topluma vurgunun eşit olarak yapıldığını, birinin diğerinden öncelikli olmadığını....
Kurandaki çokuş anlatısının sadece toplumun yok olması olarak değil asimile edilme gibi bir yok olma da kastedildiğini eserden öğrendiğimi belirtmekte faide var.

Kadın Karşıtı Söylemin İslam Geleneğindeki İzdüşümleri kitabını, yazarın İslamiyat dergisinin “kadın” özel sayısında makalesini okuduktan sonra karar verdim. Dergiyi okuduğumda da “eleştiri”olarak yazdığım kitap eleştirisi bölümüne: hazırlayanlara teşekkürler .. diye yazmıştım. Aynı teşekkürü bu kez yazar için tekrarlıyorum.
Günlük konuşmalarda dillendirdiğimiz, kadının aklının eksik ve dininin yarım olmasının açılımı olarak kadının uğursuzluğu, ayartıcıcılığı, doğurgan olmama özelliği, cehennemin çoğunluğunu doldurmaları, kocalarına karşı nankör olmaları... bağlamında hadis literatürü taranmış ve modern dünya insanının istifadesine sunulmuş bir eser bu.
Kadın karşıtı rivayetlerin aslında Kur’an’a bakıldığında hiç öyle olmadığını gösteriyor ve bunu sıklıkla vurguluyor bu çalışma. Literatürde var olan kadın karşıtı rivayetlerin ifade edilişinin arka planında“erkeksi”(yazar buna ataerkil yapı der) bir dünya görüşünden kaynaklandığını gösteriyor yine bu eser.
Eser boyunca aklımda oluşan ve eser sonun da da cevabını bulamadığım bir soru. Kadın karşıtı rivayetlerin kaynağı Kur’an değil tamam. Bunların dayanağı hadisler ise sahih olarak kabul edilen kitaparda var. Öyle ise bu rivayetleri Peygemberin söylediğini kabul etmemek için “ataerkil yapının ürünü” olduğunu ifade etmek yeterli mi? (İki yol var ya rivayetleri kabul etmeyeceğiz yada bu rivayetlerle içiçe yaşamaya devam edeceğiz) Var olan herşey insan için (yazar kadın karşıtı rivayetlerin etkisiyle erkek insen kadın insan der) yaratımış kadın da rivayetlere bakarsak erkek insan için (tabi bunu yazar kabul etmez, rivayetlerin bunu gösterdiğini söyler)

Araştırmaya dayanan eserlerde sıklıkla gördüğümüz dip notları, kaynakça ve biiliyografyayı bu eserde göremedik. Kusur olarak bu yeter.
içieriğinde ise, hadislerin müctehid alimler tarafından kabulündeki farklılık sebebleri biraz boş bırakılmış. Verilen başlıklar daha doyurucu örneklerle zengişleritirilebilirdi.(dipnot gösterilmemiş olmasına rağmen)
Eserde bir konuda verilen bir örnek bir başka yerde önceki yerdekinin zıddına bir delil olarak gösterilmiş.(...ibn abbasın "ben size paygamber sözünü söylüyorum .." demesi hatırlansın lütfen)

Meğer kadın konusunda ne kadar da az şeyi doğru olarak biliyormuşuz. Aslında bildiklerimizin çoğunun uydurma veya zayıf hadislerden kaynaklandığını dergiyi okuyunca anladım..hazırlayanlara teşekkürler...