E-Dergi

Yazarın üslubunu, anlayışını sevsem de okuduktan iki gün sonra kendisini zihinde imha ederek tüm izlerini yok eden bir kitap olduğuna inanıyorum.

Çehov'un keskin olmaktan korkmadığı, diğer romanlarındaki gibi 'tenkit' unsurunu tasvirlerin, yaşantıların içine yedirdiği kıymetli bir tiyatro eseri. Bizdeki 'the big America'ya benzer biçimde Rusların büyük 'Moskova' hayallerini, emek ve çabalamanın yüceltilip onlardan çok uzakta yaşanılan hayatları bu eserde bulacaksınız ve yüzünüzde muzip bir tebessüm oluşacak.

Yaşadığı toplumu, onların kalıplaşmış düşüncelerini, bomboş hedeflerini, her günü diğerinin aynı olan faydasız ömürlerini, hayattan kâm alalım düsturunca oluşmuş eğlence anlayışlarını ironik bir dille tenkit ediyor Çehov. Altıncı Koğuş gösteriyor ki, çağlar boyu değişmeyen şey bu bayağı hayatlar. Okuyup, durmadan çabalayıp bu 'bayağı'lıkların dışına adım atabiliyoruz, teşekkürler Çehov ve diğer kıymetli muharriler, dostlarımız.

İhsan Oktay Anar her romanında ayrı bir alanın terminolojisine hakimiyetini gözler önüne seriyor. Bu romanında da tasavvufî terimlerle ve bu anlayışın sahneleriyle buluşturacak sizi. Birçok romanı okuyup, mefhumu anladığımı iddia edebilirim fakat bu roman anlaşılmak için ekstra okumalara, düşünülmeye muhtaç ki bu yönü takdire şayan.

Fransız burjuva yaşantısının, ahlaki değerlerinin ince ince işlendiği bir Balzac klasiği. Kitabın temelini oluşturan 'aşk' unsuru, dramatik bir biçimde ele alınırken bu aşkın temelinde derin bir ahlak anlayışı yatıyor. Çapraşık ilişkilerden sitayişle bahseden, tensel zevklerin aşkın temeli olduğunu okuyuculara kanıksatan romanların yanında Balzac'ın sevgiyi ele alışındaki ulvîliğin efsunlu bir hali var.