E-Dergi

Kitabın konusu gerçekten farklı, anlatımı bir o kadar güzel ve sürükleyici. Hani hep söylenir ya “geldi mi üst üste gelir her şey” diye. Böyle zamanlarda da istemsizce bu olumsuz durumlar ve duygular hiçbir zaman geçmeyecekmiş gibi bir düşünce içinde oluruz. İşte kitap hikayeye tam olarak bu noktadan giriş yapıyor ve pişmanlıklarımıza, olmak isteyip de olamadığımız insana bakarak umutsuzluğa kapılmaktansa, hayatlarımızdaki sonsuz olasılığı, yarın ne olacağını bilemeyişimize ve bu sonsuzluğun bilincinde ‘YAŞIYORUM’ diyebilmenin farkındalığına değiniyor.

Dostoyevski'nin kesinlikle okunması gereken, sürgün yıllarından önce yazmış olduğu bir kitap. İçerisinde 5 farklı hikaye bulunuyor. Özellikle "Beyaz Geceler" hikayesi öyle güzel ki, keşke uzun bir roman olarak yazılmış olsaydı.

"Annem ölmüş bugün. Belki de dün bilmiyorum"

Tek kelime ile "mükemmel" bir kitap, başyapıt denilebilecek nitelikte. Yazar topluma ve insanlara kara bir ayna tutuyor fakat bu aynayı öyle mizah içerisinde tutuyor ki dönemin tüm kendini aydın sanan kişileri tarafından da eleştiriliyor. Tabii bu eleştirilere maruz kalması normal çünkü çıplak gerçek her zaman insanı rahatsız eder. Özellikle son sayfasını okurken bu dünyada anlamlandıramadığım duyguların kelimelere döküldüğünü gördüğümde ayrı bir hayranlık duymama sebep oldu.

Dostoyevski’nin sürgün yıllarından önce yazmış olduğu kitaplardan birisi. Kesinlikle okunmalı.