E-Dergi

Hasan Cemal, bu kitabında bir dönem Türk Camiasının içinde bulunduğu durumu bana göre objektif olarak masaya yatırmış ve bize neler olup bittiğini tüm gerçekliğiyle anlatmıştır. Kitabın içinde kullandığı bazı kelimelere katılmasamda (tımarhane, saldırmak, fırlama vb.) sanırım yazarın üslubundan ileri geliyor. Bu kitapta bir takım itiraflarda var. Basın camiasının nasıl bu kadar acımasız olduğunu ve basın sektöründe çalışanların nasıl güçlüklerle karşılaştığını. sanki birlikteymişçesine yaşıyoruz kitapta. Cumhuriyet gazetesi gerçekten ciddi bir gazete görünümü veriyor ve haber veriyor sloganıyla basılıyor hergün. Ama yönetim açısından yazarın tabiriyle şeker abiler de ortaya çıkıyor. Gerçi bu şeker abiler her iş yerinde var sanıyorum. Ama bu gazetede olunca iş değişiyor. Yazar kendini tamamıyla yeniliklere açmış ve farklı seslere yer verilmesi gerektiğine inanıyor. Ancak İlhan Selçuk ve ekibi buna izin vermiyor ve kitap yazarın istifasıyla sona eriyor. Ben okurken zevk duydum bir döneme tanıklık ettiğim için. Sanırım yazdıklarında ekleme bir şey olmadığı için kimse çıkıp bu böyle değildir demedi. Yalnız yazara şu soruyu sormak gereki: Tamam çok seslilik iyi ama bunu fazla açmak ne kadar iyi? Saygılarımla

Merhaba, Jared Diamond'ın 2. kitabı olan bu kitabı okumadan önce ilk kitabı olan Tüfek, mikrop çelik adlı kitabını okumanızı öneriyorum. Daha sonra bu kitabı okumalısınız, konu bütünlüğü açısından. Yazar bu kitabında da bize dünyamızı daha iyi hale getirmek için geçmişten ve günümüzden bize yapılan hataları düzeltmek için ip uçları veriyor. Kitabın dili biraz daha ağır gibi geldi bana. Öyle roman gibi okuyup geçemiyorsunuz. O nedenle sakin bir yerde okumanızı öneriyorum. Yazar ayrıca bize ilettiği bilgileri desteklemek için fotoğraflar da kullanmış ve bu anlatıklarıyla çok uyumlu olmuş. Yazar ortaya başarılı bir yapıt daha çıkarmış. Yine ilk kitapta olduğu gibi objektifliğini korumuş. Tüm olumsuzluklara rağmen dünyamızın düzeleceğinden umutlu olması gerçekten çok önemli. Özetle kitabın konusunu belirtmek gerekirse; bugün ve geçmişte yaşayan toplumların çevre problemlerini çözerken nasıl başarılı veya başarısız olduklarıdır. Çevreye duyarlı tüm okurların okumaları gereken bir kitap. Saygılarımla.

Atilla Akar gerçekten içerik ve bilgi olarak bizleri 11 Eylül hakkında bambaşka bir dünyaya götürüyor. İşlerin hiç de öyle sanıldığı gibi olmadığını, aksine nasıl bir tezgahın kurulduğunu, bize roman havası içinde ama oldukça mantıklı ve gerçekçi bir şekilde, biraz da alt yapısı olan okuyucuya anlatmayı başarabiliyor. Evet üzerinde durulması gereken ve okunması gereken bir kitap. Kendi içerisinde devrim yapan bir devletin ve onun başında olduğunu sanan insanların içine düştükleri durumu okuyunca; onlara üzülmek mi yoksa gülmek mi gerektiğini sorgulayacaksınız. Mükemmel bir şekilde tasarlanmış bir planın parçası olan 11 Eylül Kamikaze Operasyonu ne ilk ne de son olacaktır. ABD sürekli bir şekilde yeni senaryolar üretecek ve zamanı geldikçe uygulamaya koyacaktır. Kitap özellikle bunu vurguluyor. Yazarı böyle bir eseri meydana getirmesinden dolayı kutluyorum. Okumanıza değecek ve sizde beyin fırtınaları estireceğine emin olabilirsiniz. Saygılarımla.

merhaba. bazı kitaplar vardır, sizi içine alır, olayların kahramanlarının yanına sizi de ekler. onların duyduğu acıyı, sevinci, yaşadıklarını siz de hissedersiniz. işte bu kitabı okumaya başladığınızda, siz de kitaptaki gerçek kahramanların yanında, gencecik askerlerimizle sarıkamışa doğru yola çıkacaksınız. onların bir çoğunun yazlık elbiselerle soğukta titremelerini, kilometrelerce yürümelerini, demir gibi peksimetleri ısırışlarını, donmalarını, karlara bata çıka yürümelerini siz de hisedeceksiniz. ağaçlarda kuşlar gibi tüneyip; sabah bir dokunuşla yere düştüklerinde ruhlarını yaradana teslim ettiklerini görecek ve yaşayacaksınız. binlerce gencecik askerimizin, hayatlarının baharında, karla kefenlendiklerini içiniz sızlayarak okuyacaksınız. komutan olarak geçinen enver paşalar gibi insan olmayan insanların aldığı hırslı kararlarla, binlerce askerimizin nasıl ızdıraplı yollardan ölüme yollanışlarını okudukça kahrolacak, sorumlu kişilere rahmet değil, lanet okuyacaksınız. onlarında anne-babaları, kardeşleri, sevgilileri vardı. onların da hayattan umutları vardı, yaşamak istedikleri anlar vardı. ama onlar bu vatan için açlığa, susuzluğa, sıcağa, soğuğa, bite, pireye, sakat kalmaya herşeye evet dediler. yaşamlarını bizlere feda ettiler. selam olsun sizlere, rahmet olsun ruhlarınıza. sizin torunlarınız olmakla gurur duyuyorum. onlardaki bu vatan aşkı bizde de hiç solmasın. bu kitabı yazan sayın bilgin'e de sonsuz teşekkürler. son olarak bu kitabı mutlaka okumalı ve okutmalısınız. saygılarımla.

Bu kitabı yazan Ali Bektan’a ve bana ulaşmasını sağlayan kitapyurdu.com’a teşekkürler. Çünkü çok az bildiğim; ancak bir o kadar da merak ettiğim ufo konusunda bana geniş bir pencere açılmasını sağlamışlardır. Evet arkadaşlar şimdiye kadar hep tencere , tava, in, cin vs. kavramlarla geçirilen ufo konusu bu kitapta tam anlamıyla açıklanmış ve oldukça önemli bilgiler vermiştir. Yazar önemli belgelerle ve birebir ağızdan yapılan konuşmalarla sorularının cevaplarını aramıştır. Bu kitapta anlatılan bilgilere göre şu sonuç ortaya çıkıyor: Madem ki insanoğlu elindeki mevcut araçlarla aya gidip gelebiliyor, uydu fırlatabiliyor; o halde bizden çok daha fazla gelişmiş teknolojik donanım ve bilgilere sahip varlıklar gezegenler arası yolculuk yapabilir ve dünyamızı ziyaret edebilirler. Yok onlar sanrılardır, cinlerdir vs. gibi bilimsel olmayan söylemler bizi hiçbir yere götürmeyecektir. Neden aya mikrofilm İncil bırakılmıştır, neden Rosvelt taşı bırakılmıştır, neden ABD başkanı ile uzaylı varlıklar görüşme yapmıştır, aydaki tekerlek izlerinin anlamı nedir gibi bir çok soru karşımızda durmaktadır. Bunları NASA dünyayla paylaşmamaktadır. En son Irak savaşında neden ABD 62 bin kitabı ülkesine götürme gereği hissetmiştir. Sakın kültürlerini artırmak için demeyin. Son olarak şunu söyleyebiliriz. Bu kitap size bu alanda bilmek isteyeceğiniz belki de beklediğinizden fazla bilgi verecek ve sizi araştırmaya yöneltecektir. Daha iyi bir yaşam olması dileğiyle. Sasygılar.