E-Dergi

Ahmed Günbay Yıldız'ın anlatımını edebi yönden ben çok iyi buluyorum. Aralara serpiştirdiği dizeler enfes bir tat katıyor romana. Kimi yerde hüzünlenip gözleriniz sisleniyor, kimi yerde sevinip yüreğiniz heyecandan titriyor. İşte bu yönüyle olsa gerek Ahmed günbay yıldız'ın kitapları hayatı acısıyla talısıyla yansıtıyor.

Bu kitapta okuyucuya vermek istenen "İnsan kesinlikle inançsız yaşayamaz"ana teması dikkat çekiyor. Tolstoy bu kitabında yine kendini sorguluyor. Hristiyanlıkla müslümanlığı defalarca kez karşılaştırıyor. Kafasındaki tüm soru işaretlerini bir bir ortaya döküyor, teker teker cevaplar arıyor. Ve nihayet sonunda dinlerin en güzeli ve en sonuncusu olan İslam dinine hayran kalıyor. İster filmlerden gördüğümüz ama çok fazla bilmediğimiz hristiyanlık dinini islam dini ile karşılaştırması açısından olsun, ister rus ve daha önce hiristiyan olan bir yazarın dilinden islam dininine karşı övgüler duymak açısından olsun, hayretlerle okunacak bir kitap. Tolstoy''un gerçekten müslüman olup olmadığı konusunda, özellikle Hz.Muhammed Gizlenmiş Kitap adlı kitap yayınlandıktan sonra bir çok tartışmalar oldu. Ben bu kitapta şunu anladım ki; Tolstoy ister hiristiyan olsun, ister müslüman oolarak ölmüş olsun gerçekten inançlı bir insanmış...

Benim çocukluğumun en güzel yanıdır bu kitap. Gerektiğinde kendimi olumsuzluklardan korumak için Polyanna ile öğrendim mutluluk oyunu oynamayı.
Belki de onun hayata güzel bakışı sayesindedir benim de olaylara bir de güzel açısından bakma ve çevremdekilere de bunu yansıtma huyum.
Bazı insanlar vardır hem kötümser her olayı kötü yönünden ele alırlar en güzel şeyleri bile yaparken kötü bir bahane bulurlar. Bu insanlar hem kendilerini mutsuz ederler hem de çevresindeki insanları. İster büyük olun ister küçük bu kitaptan ders alınacak çok şey var. Benim kişiliğime yön veren kitaplardan biridir. Çocuklarıma da mutlaka okutmayı düşünüyorum.

İlkokul çağlarımızı süsleyen kitaplardan biri de lafontenin masallarıdır. Leylekle tilkinin masalı özellikle unutulmadıklarımız arasında. Lafontenin hayvanları konuşturarak yazdıkları hikayeleri küçükken çok okumuştuk. Çocukların duygusal zeka gelişimi için çok faydalı olduğnu düşünüyorum. Çünkü aynı anda hem hayvanları tanıyorlar ve özelliklerini öğreniyorlar, hem de hikayeden dersler çıkarma fırsatı buluyorlar. Çocuklar için olmazsa olmaz kitaplardan biri tavsiye ederim.

Bu kitabı ilginç konusu nedeniyle bir çırpıda büyük bir hevesle okudum. İnsan her kitaptan küçük de olsa birşey öğrenmeli bence.
Benim bu kitaptan öğrendiğim şey ise; inançlı insanların hiç keşke demedikleri, yaptıkları hatalardan dolayı tövbe ettikleri, Allah'a sığındıkları çünkü iyi ya da kötü herşeyin Allah'dan geldiği oldu.

Böyle düşününce pişmanlıklar da insana bir ders veriyor ve yeni yaşama tarzında yol gösteriyor. Evet Harun Yahya çok haklı keşke dediğimiz zamanlar çok oluyor ama zamanı geri getiremeyeceğimize göre hatalarımızdan böyle yararlı bir ders çıkarmak daha akıllıca değil mi ?
Aslında yanıbaşımda durup da hep göz ardı ettiğim bu gerçeği farkettirdiğin ve yaşamıma ışık tuttuğun için teşekkürler sevgili Harun YAHYA !..