E-Dergi

Ömer Tuğrul Beyi belki daha çok o tok, davudi sesiyle hatırlıyoruz. Gerçekten bir keyiftir kendisinin özellikle mesnevi üzerine yaptığı sohbetleri dinlemek. Bu eserinde de; kaderden tedbire, halvetten nefsin mertebelerine tasavvuftan nefs tezkiyesine kadar pek çok çetrefilli ve zor olarak adlandırılabilecek konulardaki tatlı, latif tespitlerini okuyorsunuz. Akıcı, kendine bağlayıcı ve bittiği zaman dağarcığınızda bilgi ve lezzet noktasında çok şeyler bırakacak bir eser. Tavsiye ederim.

Kendini "hayatını Türk irfanına adayan münzevi ve mütecessis bir fikir işçisi" olarak tanımlayan üstad Cemil Meriç'in en yakınlarından, kızından hayat öyküsü. Yalın, sade, çarpıcı, olduğu gibi. Eksiklikleri, insani zaafları ile birlikte o buzdağının altındaki dev kameti keşfetmek için güzel bir çalışma. Cemil Meriç'in eserlerine başlamadan evvel, bu eserlerin ne zor şartlar altında yazıldığını bilmek için de güzel bir dibace.

Kitaplarını basan yayınevi tarafından kaleme alınan Reşat Nuri biyografisi, ünlü yazarın hep pozitif-iyi taraflarını ele alması bakımından eksik bir çalışma olmuş. Diğer bir husus da, maalesef her yüksek lisans-doktora çalışmasında karşımıza çıkan aşırı dökümantasyon-sıkıcı belge/bilgi.Öyle ki,248 sayfalık kitabın okunacak sadece 60-70 sayfası olduğundan 2 saatte bitiriyorsunuz. Bunun içinde yazarın 2 tane hikayesi de olduğu göz önüne alınırsa, keşke daha detaylı incelense ve de akıcı dille yazılsaydı demeden edemiyorsunuz. Güzel tarafları, özellikle eşine kaleme aldığı telgraf ve mektuplardaki hasret, özlem, aşk; 30-40 lı yıllara ait belgeler ile tarihe çıkılan tatlı yolculuk. Ve de, istisnasız her fotoğrafta karşınıza çıkan "sigara"lı yazarı görünce, "keşke bu kadar kendini harap etmeseydi, kötü örnek olmasaydı." diye söylenmekten kendinizi alamıyorsunuz.

Coelho, Pamuk, Uzuner derken Elif Şafak da aynı yola başvurmuş. Ticari olarak belki doğru adım olabilir ama edebiyat/sanat yönünden maalesef başarısız bir durum. Pazar yazılarının özensiz derlemesi. Sık sık konu ve tema tekrarları, kopuk-başarısız başlık seçimleri. Hakkını vermek adına, tamam aralarda üslup olarak iç hoplatan, tek tük de olsa tespit olarak iç okşayan yerler yok da değil. Ama aceleye getirilmiş, özensiz olmuş. Yakışmamış kısacası.

Eskiler "Zarfla mazruf birbirine uygun olmalı" derlermiş. Bunun maalesef kötü bir örneğini bu eserde görüyoruz. İlk olarak, her yönüyle örnek alınabilecek, duruşu-sözü Mevlana'dan esintiler taşıyan büyük zat Tahir-ül Mevlevi'nin hayatını konu alan bir eserin kapağından dizgisine, imlasından kurgusuna bu kadar dağınık-savruk olma lüksü yok bence. İkinci olarak, yine maalesef diyorum, tez ve doktora çalışmalarının dipnot-kaynak-resmi kronoloji derken bu kadar üsluptan nasipsiz, okunurluktan ve okuyucudan fersah fersah uzak olma zorunluluğu mu vardır? Bence Tahir Hoca, daha güzel ve kapsamlı bir biyografi çalışmasını çok ama çok hak ediyor.