"insan nasıl olur da kendine öfkelenebilir? bu durumda tam olarak kim, kime kızar? sır vermek bize neden bu kadar cazip gelir? sarhoş mel gibson bir yahudi düşmanı, ayık mel gibson özür dilemesini bilen nazik bir kişiyse, ''gerçek'' bir mel gibson'ın varlığından söz edilebilir mi? insanlara neden karşı cinsin yaşlıları değil de gençleri çekici gelir? sarışınlar gerçekten de daha mı fazla eğlenirler? neden adamakıllı baktığımız birini değil de, bir anlığına gördüğümüz kişileri daha çekici buluruz?"
incognito
