Kitapla bütünleştim adeta..
Kurt Kaya oldum,kiç düşünmeden çözdüm elimi. Yamtar oldum, kımse devıremedı beni.Sançar oldum,inlettim butun Ötüken'i kahkahamla. Onbaşı Pars oldum sevdalandım Almılaya.Kara Ozan oldum,bozkırda duyuldu sesım,yankılandı Tanrı Dağları'nda kopuzum. Soguk kış gecelerınde üşüdüm onlarla,kurak mevsımde onlarla acıktım..susadım..yokluk çektım. Bahar gelınce Kara Kağan oldum,akın ettım ordularımla Çin'e..
Kurt Başlı Tuğ oldum ordunun en önunde, korkuttum Çinlileri,korkumdan ördükleri o duvarı titrettim. İşbara Alp oldum tümen yönettim..
Ve ben Kür Şad oldum adeta;
Milletimin son ümidi,Kağanlığa en çok yakışan Türk, Çinlileri bıle kendıne hayran bırakan o soylu Türk Asilzadesi. Bekledım,Sabrettım,Planladım. İmkansıza ulaşmak için topladım 40 tane şanlı Türk yiğidini. Aştık engelleri tek tek ozgurluk ugrunda. ama o demır kapı... Kıramadık kapıyı,zafere bir adım kala aşamadık engeli...
Evet Kür Şad oldum. Gelecekte bır şans bulabılmek ıcın kaçmak zorunda kaldık o yagmurlu Perşembe gecesınde. Aldıgımz atları sürdük Vey Irmagı'na dogru. Ama Gök Tanrı bıze kızgındı. Yagmuru bardaktan boşanırcasına yağdırıyordu. Vey Irmagı kudurmuştu. Geçıt vermıyordu. ve Geçemedik.. Artık dönüşü yoktu. Erlerım tek te şehıt düşerken son bir umutla sürdüm atımı Çinlilerin üstüne. İçimde, Ötüken'de yine Kurt Başlı Sancağı dalgalandırmak düşüyle...
Ben bu kitapla kim olduğumu,ne olduğumu gördüm. Belkı de Ne yapmam gerektıgını buldum. Kısacası ben bu kitapla gerçek ''BEN'' oldum..
Ruhun Şad mekanın Cennet olsun Ulu bilge ATSIZ...