Foucault Sarkacı Hakkındaki Yorumlar

Dünyada, belki de tesadüflere yer olmadığına ve görünen yada görünmeyen herşeyin birbiriyle ilintili olduğuna yazarın bizleri ustaca kurgusuyla kolayca inandırabildiği bu benzersiz roman doğrusu büyüleyici...Yer yer tarihin ve şimdiki zamanın içiçe geçtiği,karmaşa ve çeşitliliğin aslında çok net bir biçimde düzeni ortaya çıkardığına-yada ortaya ondan başka bir şey çıkamayacağına-ikna ediliyoruz.Yeraltı geçitleri,eski savaşlardan kalma unutulmuş tüneller ve kanalizasyonlara yüklenen alışılmadık anlamlar kitabın dokusunu zenginleştirmekle kalmıyor bizleri keyifle içine çekiyor.. yada şöyle diyelim romanda anlatılanlara:"İŞSİZ GÜÇSÜZ ADAMLARLA HİKAYE ARAYANLAR"(Mevlana)

UMberto ECO neden büyük diye soranlara verilecek cevap bence. Buradaki yorumlara katılıyorum başlarda biraz sıkıcı olabiliyor ama beni sıkan şey, romanın kendisi değil, çevirmenin kendi aklınca yaptığı dil oyunları idi. BU kitabı tercüme etmek çok saygı duyulası bir iş, teşekkür ederiz kendisine fakat, böyle bir kitapta, Türkiye'de maalesef vazgeçilemeyen, öz-türkçecilik oyunlarını denemenin ne alemi var, siz ECO'dan daha zeki, daha iyi bir yazar olduğunuz için mi kitabın dili ile oynadınız ve her okuduğumuzda kafamıza çekiçle vuruluyormuş hissini uyandıran o kelimeleri kullandınız.

BU bir kaç kusur dışında cidden büyük bir başarı.

Kitaba başlayıp da bitirebilen nadir okuyuculardanım galiba. Foucault Sarkacı'nı okudum ve Gülün Adı'na başlayacağım.

Sanırım ben de Ecoist oldum.

kesinlikle ilk 150 sayfaya dayanmalı, okurken sıkan bu sureç geçtikten sona romanın içine girmeye başlıyorsunuz.keşke orgınal dilnde okuma fırsatınız olsa o zaman daha anlamlı oluyor.Farklı br bakış açısı, modernlik anlamda son derece ilerde olan bir anlatım tarzı.

Bence bu kitabı sadece gizemle ilişkilendirmek ve Daniel Brown'ın kitapları yanında göstermek Eco'ya büyük haksızlık olur. Ben Eco'nun Foucault Sarkacı'nda insanoğlunun hayal gücünün sınırsızlığıyla, her şeyin ne kadar subjektif olduğunu anlattığını düşünüyorum.Kitabın adı bu yüzden Foucault Sarkacı, herkesin sarkacının (ben dünyanın merkeziyim- aslında bilmiyorum Nasreddin Hoca'nın "Dünyanın merkezini burası." dediği fıkrayı da Foucault Sarkacı kapsamında değerlendirebiliriz.) farklı olduğunu anlattığı için. Bu noktada en vurucu kısım doktora öğencisinin bir buluşma metni olarak algıladığı kağıdı, sevgilisinin bir pazar listesi olarak açıkladığı kısımdı. Bu büyük emeği bu kısa cümlelerle özetlemek de aynı şekilde haksızlık onu da biliyorum:).

bu kitabı ilk üniversite yıllarımda okudum ve tadı damağımda kaldı, foucault sarkacı sayesinde bu türe olan ilgim artarak devam etti, kitabı tekrar okumak istedim fakat can yayınlarından başka bir basımına henüz ulaşamadım, aldım ama bir türlü bitiremiyorum, ilk okuduğum hangi yayınevinden çıkmıştı bilmiyorum ama çok güzeldi eğer başka bir basımını bulursanız onu okuyun derim

Kitap inanılmaz bir bilgi ve deneyimin ürünü olduğunu kanıtlıyor size. Ancak, ortaçağdan günümüze kadar ulaşan gizli örgütlerle, onların siyasi amaçlarıyla onların metafizik güçleriyle ve araştırmalarıyla ilgilenmiyorsanız kesinlikle uzak durmanızı tavsiye ederim. Kitapta inanılmaz bir örgü bulunduğu açık ve net ancak bu ilgilisine hitab ediyor. Ayrıca dipnot olmayıp da gerçekten en sona gidip açıklamalara bakmak zorunda kalmak insanı sıkıyor ve bir süre sonra açıklamalara bakmaktan vaz geçiyorsunuz, çünkü genelde bilginin kaynağını yazıyor ve yabancı isimleriyle kitaplara atıfta bulunuyor. Örgütlerin, bağlantılarının, ve geçmişteki ve günümüdeki karakterlerin isimleri bir yerden sonra birbiriyle karışmaya başlıyor. "Boudolino"dan sonra okuduğum bu kitap belkide ilgimi çekmeyen bir konu olduğu için beni oldukça zorlayan bir kitap oldu.

Sıra dışı bir malumat ve hayal örgüsü. Şadan Karadeniz’in deyimiyle kitabı bir “bilim-roman” ya da nev-i şahsına münhasır bir “Eco-roman” olarak nitelemek gerek belki de. Roman aslında hem çok şey söylemek istiyor hem de hiçbir şey. Giovanni Scognamillo’nun önsözde belirttiği gibi “Foucault Sarkacı, bilindiği ve yazıldığı gibi, sekiz yıl süren bir çalışmanın, ayrıntılı bir araştırmanın ve iki bin ciltlik bir ‘uzman’ kitaplığın ürünüdür.“ Hem şekil hem de içerik olarak içrekliğe, gizemciliğe adanmış bir ayna misali. 10 sefirahı temsil eden on bölüm, 120 yıllık arayla düşünülen 6 buluşmayı temsil eden 120 altbölüm, ve “500 yıllık irrasyonel düşünce tarihinin izdüşümü niteliğinde 509 sayfa… Bu yönleriyle konusuna dair her şeyi anlatmaya, simgelemeye çalışıyor sanki. Öte yandan, sona doğru bunca şeyin bir varsayıma indirgenmesi bir an hiçbir şeyin anlatılmadığı beş yüz boş sayfada sanrı sancısı çeken bir paranoyak okurmuş hissine salıveriyor insanı.

bu adam italyan harun yahya desek iyi olur tabii olarak sadece masonik araştırmacı olarak. adam kabalacılığı iyi analiz etmiş ve bu kitabını biraz roman gibi yazsa da tamamen kabalanın gizemini açığa çıkartmak için uğraşmış. çok kaliteli de bir çalışma olmuş diyebiliri. bu kitabı okumadan zaten kabalacı zihniyeti anlamak zor. tavsiye ederim gizem meraklılarına...

Dehşetli bir kitap. Eco bu kitabı yazabilmek için onlarca cilt devirmiş besbelli. Fakat, esoterizmle ilgilenenlerin okumasını tavsiye etsem mi bilemiyorum, çünkü fikirlerini değiştirebilir. Bir otomobilin parçaları üzerinde ruhani terimleri tasviri var ki, gülmekten ölüdm. Kesinlikle olkunmalı.

Kitap aslında tam bir göstergebilim şaheseri. Kitabı tam anlamak için biraz bilim tarihi bilmek de faydalı olacaktır. Herkesin okuyabileceği bir kitap değil. Başlangıçta sıkıcı gelebilir fakat arkasındaki sözlüğü iyi kullanırsanız hoşlanabilirsiniz.

bir roman hiç bu kadar dünyaya bakışımı değiştirmemişti..artık okuduklarımdan yeni anlamlar çıkarıyorum...daha önce farketmediğim şeyleri artık kolayca fark ediyorum..belki okuduktan sonra bile ne dediğimi anlamayabilirsiniz..ama bugünün siyaseti ve dünyası ile ilgilenenler için özellikle önereceğim bir kurgu roman...ortaçağı,bütün gizli tarikatleri,nedenlerini ve nasıllarını,kabalayı,ve saklı kalmış herşeyi gözler önüne seriyor.olduğu gibi kabul edin demiyorum ama bakışınız değişecek!!!!!!

FAUCAULT SARKACI UMBERTO ECO NUN OKUDUĞUM İLK KİTABI.TAPINAK ŞÖVALYELERİYLE İLGİLİ GENİŞ ARAŞTIRMA YAPMAK İSTEYENLER İÇİN ÇOK ŞEY BULABİLECEKLERİ BİR KİTAP.ÖZELLİKLE TAPINAKÇILARIN ORTA ÇAĞ TARİHİNDEN ÇOK ONLARIN OKÜLTİZMLE VE KABALİSTİK EZOTERİZMLE BAĞLANTILARINA DEĞİNMİŞ. FAKAT BU KONULARLA İLGİLİ ALT YAPISI OLMAYANLAR İÇİN SON DERECE SIKICI OLABİLİR. TAMAMEN KENDİNE ÖZGÜ ÜSLUBUYLA YAZMIŞ VE DİLİ ÇOK AĞIR ZATEN KİTABIN TÜRKÇE ÇEVİRİSİDE Bİ GARİP ÇOK İLGİNÇ KELİMELER KULLANILMIŞ, İÇREK,GÖSTERGE BİLİM,US GİBİ... YALNIZ KİTAPTA ÇOK FAZLA LATİNCE KELİMELELERİN OLMASI VE ARKAYA SÜREKLİ BAKMAK ZORUNDA KALINMASI İNSANI KİTABA KARŞI SOĞUTUYOR VE KİTABI SIKICI HALE GETİREBİLİYOR. HİKAYE AĞIR GİDİYOR SÜRÜKLEYİCİ DEĞİL AMA DEDİĞİM GİBİ EZOTERİZMLE İLGİLENENLER İÇİN TAM BİR BAŞYAPIT OLAYLAR ARASINDA ÇOK GÜZEL BAĞLANTI KURULMUŞ .BUGÜN MODERN DEDİĞİMİZ BATI UYGARLIĞININ VE BİLİMİNİN ASLINDA ORTA ÇAĞ DOGMATİK FELSEFELERİNİN BİR UZANTISI OLDUĞUNU VE OLAYLARIN ARKASINDA BİR TAKIM ÖRGÜTLERİN YER ALDIĞINI ÇOK GÜZEL ANLATMIŞ ALIN OKUYUN BİR DAHA DA DÜNYAYA AYNI GÖZLE BAKAMAYACAKSINIZ ...

Foucolt Sarkacı, Eco'nun gerçekten başyapıtı sayılabilecek bir roman. İlk 20-30 sayfada tam olarak neden bahsedildiğini anlamak zor. Özellikle Latince kelimeler sürekli sondaki sözlüğe bakmayı gerektiriyor. Ama gerçekten özenerek yazılmış. Eco zekasını konuşturmuş. Çok ağır bir kitap olmasına rağmen mutlaka okunmalı.

Gerçektende farklı bir roman.Fakat ifade edildiği kadar sürükleyici bir roman değil.Kitapta üçyüzün üzerinde dipnot var ve her defasında kitabın en arkasına bakmak zorundasınız.Böyle bir kitabın sürükleyici olmasını nasıl bekleyebilirsiniz.Ayrıca kitapta, bir romanda olması gerekenden çok daha fazla bilgi mevcut.Bunların tümünü akılda tutmak imkansız.Bunun yanında romanda acayip Türkçe!! kelimeler bulunmakta.İçrek,gönenç,esrik,us gibi...

Kesinlikle araştırmaya ve gözleme dayalı sıkı bir roman.Acaba gerçekmi bütün bu olanlar diyerek dehşete kapıldığım anlar çok oldu.Tapınak şövalyelerini ilk defa bu kitapta duydum ve araştırmama sebep oldu.Eski zaman mistik dünyasını bugünle birleştirmiş ve mistik bir havada romanı yazmış yazar ama çok iyi yapmış .Ellerine sağlık artık ben de bir umberto eco fanatiği oldum bu kitap sayesinde....

econun en ünlü ve heyecan verici kitabı gülün adı olabilir ama bence en önemli kitabı faucoult sarkacı. son zamanların güncel konularından (avrupa tarihinde her zaman önemli yeri vardı) tapınak şövalyeleri tarihi etrafında dönüyor. aralara siyaset de serpiştirilmiş. gizli örgütlere özellikle tapınakçılara meraklı olanların zevkle okuyacakları sürükleyici bir kitap.

kitap iyi bir araştırmadan sonra yazılmış Kitabın sonundaki kaynakça detaylı araştırma yapmak isteyenlere kolaylık sağlyacaktır Kitabın tek handikapı latince kelimelerin karşılıkları dipnot yerine numaralandırılmış olması. her latince kelimeden sonra kitabın sonuna gidip anlamını öğrenmek okuma zevkini azaltıyor. kitabı yarım bırakma olasılığı artıyor.

Gizli bilimler konusunda bu kadar ayrıntılı ve teori ötesi düşünceler yaratabilecek kadar bilgi birikimine sahip bir yazar Umberto Eco; ve bunu okuyucunun gözlerine, beynine en değerli haliyle sunuyor. Bence macera- bilim- roman üçgeninde ilerleyen bir karışım olması bir kurgunun kendisinin de gizemli olmasını sağlıyor. Ama şu bir gerçek ki, roman olma özelliği en az üzerinde durulan nokta ve lezzeti de buradan geliyor. Ezoterizmle ilgilenler için, okunmazsa olmaz dersem hiç de yalan olmaz. Kesinlikle yeni ufuklara gebe..ya da tam tersine..