bazı yerler nedense abartılı geldi bana. hani Halit Ertuğrul'un diğer eserlerinide okudum ama bu eserinde bazı yerlerde ikna olmadım içimde ACABA! sorusu belirdi. Tabiki su-i zanda bulunmak değil amacım, en doğrusunu Allah bilir. her ne koşulda olursa olsun, bu olayların bir kısmının dahi insanın başına gelipte sabrederek durabilmesin büyük bir tevekkül gerektirir. neyse bunları bir kenara bırakırsak, bu hikayede dikkatimi çeken en önemli konuyu sizlerle paylaşmak isterim. romanımızın baş aktörü olan Arif Bahadır'ın ( ki tabikide hayali bir isimdir, yoksa kişinin ğerçek ismi değildir) annesi Melek hanıma çekmek istiyorum dikkatinizi. Kitabta durmanız gereken karakter olarak Melek hanımı dikkatle inceleminizi ve düşüncelerinizi O tevekkül ve iman dolu kişinin kalbine yoğunlaştırmanızı özellikle tavsiye ederim. öyle bir sabır, metanet ancak ve ancak Allah'ın inayeti ve lütfuyla gerçekleşebilirdi -ki zaten öyledirde. çoğumuzun zaten Halit Bey'in eserlerinde gözlerimiz dolar kalbimize işler o yaşanan olayların tasviri. ama bu kitabta baştada dediğim gibi bazı yerler abartılı gelse dahi çok büyük bir derinlik hissettim hislerde ve yaşanan olaylarda. inşallah bizlerde bu derinliğe vakıf olanlardan oluruz. sağlıcakla ve selametle inşallah...