‘Yavaşlık ile anımsama,hız ile unutma arasında gizli bir ilişki vardır.’
Eşiyle bir gecelerini otele çevrilmiş şatoda geçirmek istiyor karakterimiz.Kaldıkları otelde uzun zaman önce geçen bir öykü anlatmaya başlıyor ancak bu öykünün dallarını farklı zamanlara sarkıyor..Bir nevi paralel evrenlere uzandığımızın hissi uyanıyor..Hiçbir şey sonuca bağlanmıyor çünkü sonuç çok da mühim değil aslında..
Kundera,biçemiyle yakaladı beni bu eserinde..Zaman kaymaları,karakterlerin iç içeliği,mekanların canlı aktarımı..Belki de Pierre Lepape haklıdır: “Yavaşlık ciddi bir roman değil,bir şaka.Gevezeliğin can sıkıcı ciddiliğinde kaybolup gitmekte olan hazzın gizini,haz aracılığıyla ve haz için yeniden bulmaya çalışan bir kitap.Elbette Don Quijote de bir şakaydı.”