Hatırladığım kadarıyla satın aldıktan sonra, iki gün içinde okuyup bitirdim kitabı. Cahit Zarifoğlu'nu okumadan önce bir yakınlık sezmiştim fakat kitap yorumlarına göz gezdirdiğimde genellikle eserlerinde kelimleri kuralların dışında tekrar dizdiği söyleniyordu. Özellikle şiirlerinin anlaşılması zor olduğu vurgulanıyordu. Yine de bunlar "her ne yazıyorsa samimi değil mi, kim bu zat, nereye yönlendirecek zihnimi" gibi sorularımın asıl cevabını vermemekteydi ve biraz daha araştırınca mektuplarından derlenmiş bu kitap çıktı karşıma. Her mektubu okurken farkettim ki, okuyucularının mektuplarını samimiyetle yanıtlıyor. Yani kızgınlık, kırgınlık, içtenlik her duygu mevcut ve ayrıca öğretmek gayesi bulunuyor. Şiir yazanlara şuan bile faydası dokunabilecek tavsiyeler var.
Kitabı kapattığımda, eğer yaşıyor olsaydı kendinisine bir mektup da ben yazyor olurdum. Allah'dan kendisine rahmet diliyorum.
