Jale Parla, bu kitabında Türk romanını mutlak İslam kültürü ve epistemolojisi temeline dayandırarak baba- oğul benzetmesiyle ele alır.
Tanzimat dönemindeki yenileşme hareketlerinin temeli Doğu kültürüne ve ahlakına her şeyiyle bağlı olmalıdır. Bu konuda toplumun koruyucusu padişah, ailenin koruyucusu baba, edebiyatın koruyucusu ise yazardır. Baba; otorite, mutlak İslam kültürü, padişahtır. Oğul ise ilk romancılarımız ve onların eserleridir. Eğer toplum bazında padişah otoritesi yok olursa babalık görevi yazara düşer. Bu zincirlemede her oğul, otoriter bir babaya dönüşerek devamlılık ilişkisini sürdürür.