Bana Türkçe Bir Ekmek Ver Hakkındaki Yorumlar

CEZMİ ERSÖZ YİNE HARİKALAR YARATMIŞ... ARAYA BAZI SANATÇILARIN GEÇMİŞLERİNDEN PARÇALAR SERPİŞTİRMİŞ. ÇOK HOŞ... OKUYUN KAYBEDİCEK BİR ŞEYİNİZ YOK KAZANICAĞINIZ ÇOK ŞEY VAR...

içe işleyen ince ince bi biçimde yazılmış bi kitap. kürt meselesinin daha vahim zamanlarına tanıklık ediyor. okunması zaman kaybı değil diyebilirim ancak

'senin kanatların yoktu aslında......'ne zaman canım acısa,ne zaman dizlerimi kanatsa yokluğun,ben cezmi ersöze sarılıyorum..o hala devam ediyor pansumanlarına..(ilk defa bu kadar uzun yazmış..belkide kısacık olan aşkı uzatmış..)cezmi ersöz hepimize benziyor,hepimizi yazıyor..aslında biz yazıyoruz yaşadıklarımızla bunları..bunun için düştük bu yazara...

Sofu Bilge'ye bu konuda katılmamak imkansız. Eğer illa okumuş olmak istiyorsanız bir kitabınıokuyun inanın yetleri. Hepsi bir birirnin varyasyonları. SAbun köpüğü demişti birisi bana ki çok doğru bir yorumdu bu kitaplr için. Gerçekten de samimi olmayan bir adam zaten insan samimi olamaz o yazdılarında olsa yaşayamaz. Ayrıca kurgu ile kendini aşan zorlayan bir sürü yazar varken neden bu şekilde kendini tekrarlayıp kurgudan bihaber yazan bir yazarı okuyrak zaman kaybedeyim?

bu kitaptaki en net ve yerinde olan sanırım kiatbın ismi.. ve kitaba ismini veren olay.. kürtçe konuşmanın yasak olması nedeniyle ve türkçe de bilmemesinden dolayı bu ilk okuyuşta anlaşılamayan, ama hikayeyi okuduktan sonra hafızalara kazınan "bana bir türkçe ekmek ver" başlığı ülkemizin bu son halinde daha da önem kazanıyor sanırım.. yasak olduğu için kendi dilini konuşamayanlar, kürtçe şarkı söylediği için sürgüne yollananların dönemine şahit olduğum için çok üzgünüm..

cezmi ersözün en okunabilir eserlerinden biri ; eseri 160 sf:

"bir yanımı burada, bu insanlara bıraktım. korktum onların yanında kendimi ele vermekten. yanlarında ruhumu, düşüncelerimi, duygularımı, taslakların içine yerleştirdim. çerçeveledim... bir yanım çekip gitti, o ibret verici karanlık hiçbir yere tam ait olamayış yüzünden, çok aşağıladım kendimi, çok kınadım...

ama farkındayım her şeyin. ne kadar çelişkiye düşersem, ne kadar çok hissedersem parçalanmışlığımı, aşk o kadar çok birikiyor içimde...

aşk, ölüm gibi bakıyor bana. her geçen gün güzelleşen bir ölüm gibi...karanlık öykülerin aydınlğına battıkça"

Derler ya, "Aşk adamı/kadını...", eğer öyle biri değilseniz pek de zevk alabileceğiniz tarzda bir eser değil o zaman. Ben değilim ve zevk almadım. O sebeple tavsiye etmiyorum.

konusu yine aşk,aşk ayrıca aşk.
ama aşkı allandırıp pullandırıp sunmuyor.
iyice çamura buluyor işte ben burdayım diyor bize daha derinlerde olduğumuzu hissettirircesine...

bence bu kitap cezmi ersözün en hoş ve en etkileyici kitabı,diğer kitaplarında bu kitaptaki kadar bulamadığım o hüzünlendirme kabiliyetini bu kitapta tam anlamıyla buldum diyebilirim,teşekürler

cezmi ersöz'ün en iyi kitaplarından bir tanesi.Hayatın gerçekleriyle yüzleşmemizi sağlayacak türden bir eser.Doğunun sorunlarına da değinilen bu kitap Cezmi Ersöz'ün insanlığa olan duyarlılığını bir kez daha kanıtlamış oluyor.Onun kitaplarına aktardığı gerçek olayları okuduğunuzda kendinizden çok daha kötü durumlarda olan insanlar tanıyıp bu durumdan ibret alıyorsunuz.Bazılarınızın çoktan söndürdüğü umut ışığı bu sayfalarda...

Cezmi Ersözün dünya görüşü bana tamamen zıt.O güney kutbunda ise ben kuzeydeyim yani.Ama şunu söyleyebilirim ki Cezmi Ersöz kanayan yaralarla ilgileniyor,bazı iltihaplara neşter atıyor.Yazdıkları güzel ve ideolojisinden taviz vermiyor işte belki de bunun için cezmi ersözü okuyorum.