Yazar Atatürk bölümünü nedense Adolf Hitler’e yakın bir söylemle kaleme almış, hatta günahını almayayım ama kitaptaki yeri bile ona göre belirlenmiş gibi. Bölümdeki birçok cümlede sınırı aşacakmış da kendini son anda tutmuş hissi uyandırıyor; yazık. Bence tarih temalı bir kitap yazmaya soyunan herkes ilk olarak Nutuk’u okumalı, onu iyi anlamalı, zamanı içinde değerlendirmeli; kahvehane üslubuyla Atatürk anlatılmaz. Yazarın Atatürk hakkındaki duygu ve fikirleri net değil (aslında net de, sanırım ticari kaygılardan o netliği tam yansıtmak istememiş), bilgileri de kulaktan dolma. Kitabın diğer bölümleri mi? Tarihe meraklı herhangi birinin büyük ölçüde vakıf olduğu bilgilerden oluşuyor, yani bilmediğimiz birşeyi anlatmıyor diğer bölümler de.
