Rüzgar Avı Hakkındaki Yorumlar

tamamını bitiremedim, içerik sıkıcı

fatma hanımın hangi kitabı kötü ki.. sadelikle doluluk bir arada.

Beğenerek okuduğum bir yazar akıcı ve sade dili ile yormuyor.

Yazarın kalemini ve anlatım biçimini sevdiğim için bu kitabı aldım ve pişman olmadım. Yine çok güzel bir eser yazmış yazar. Son bölümde biraz sıkıldım ama genel olarak severek okudum. Tavsiye ederim.

Barbarosoğlu kalemini yaralarda ve merhemlerde dolaştırıyor.

İçten, samimi ve gerçekçi
zevkle okunuyor

Güç, iktidar, menfaat savaşlarını kadınlar üzerinden edebi estetik ve zeka ile işleyerek görünür kılmaya çalışan bir kitap.

fatma barbarosoğlu'nun kısa hikayelerinin bulunduğu bir kitap. yazarın daha çok sevdiğim başka kitapları da vardı.

Almış olduğumdan dolayı okudum ama sıkıcı buldum.

hikayeler hayatın içinden pek çok bakış yakalamış ve hüznüyle bizi etkilemiştir.okunmalı

Kitabı çok beğenmedim, acele ile yazılmış, yazarın aklına gelenler not alınmış da kitaplaştırılmış gibi bir havası var. Konuların başı sonu fazla belli değil. Son sayfayı çevirdiğimde ne okuduğum-aklımda ne kaldığı net değildi.

okudum ama sıkıcı buldum.

Fatma Barbarosoğlu kitaplarının çıkmasını beklediğim yazarlardan. Bu kitabını da bir solukta beğenerek okudum

Postmodern zamanların savruluşunu çok güzel anlatmış Fatma Hanım. Her öyküde inceden inceden anlatıyor derdini, derdimizi...

beğenerek okuduğum bir yazar akıcı ve sade dili ve düşündürücü cümleleri ile sizi yormuyor

Fatma hanımdan yine etkileyici bir kitap. Her hikayeyi bitirdikten sonra tekrar tekrar üzerinde düşünürken buldum kendimi. Hikayeler çok samimi ve bizden. Ayrıca kitap hakkında yapılan olumsuz eleştirilere anlam veremedim büyük ihtimalle Fatma hanımın üslubu farklı gelmiş onlara. Onun okuyucuları her kitabından farklı tadlar alır.Diğer kitaplarını da tavsiye ediyorum.

gazete yazılarını da zevkle okuduğum bir yazar Fatma Karabıyık Barbarosoğlu.. bu kitabı da çok güzeldi,çok farklı açılardan yazılmış hikayeler, ben çok beğenerek okudum.

Fatma Barbarosoğlu kitapları okumak insana bir bakış zenginliği kazandırıyor. bunu da düşünmemiştim, böyle bakmamıştım dedirtiyor..güzel öyküler...

Barbarosoğlu gayet net, 'bizden demeden' dokunmuş yaralarımıza, bize düşün bu yaraları kapatmak.

İlk kitaplarındaki öykülerin tadı başkaydı, dedim kitabı bitirdiğimde. belki de benim ruhum başkaydı, bilemiyorum. ama dilinin köşe yazılarındaki gibi keskin olması beni hayalkırıklığına uğrattı bir parça. köşe yazılarını okuyunca, neyse ki öyküleri böyle değil, diyordum; bu sefer onu da diyemedim. yine de saygı duyduğum ve düşüncelerini önemsediğim bir yazar olduğu için okudum ve barbarosoğlu hakkında benim gibi düşünenlere elbette tavsiye ederim.

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Heyecanla başlamıştım okumaya. İlk hikaye iyi gibiydi, ikinci hikaye sıkıcıydı ve karmaşıktı, üçüncü hikaye ise biraz etkileyiciydi. Vermek istediği mesajlar satır aralarında saklıydı. Ortalarda sıkılsamda sonuna kadar okudum.

standart türk romanı, güzel bir kitap tavsiye ederim.

bence kitap çok sıkıcıydı kısa kısa hikayeler vardı hiç beklediğim gibi gelmedi kitap bana yarısınıda okumadım.

Dağınık bir oda misali kitap. Hem ne aradığınızı anlamıyorsunuz hem de aradığınızı bulamıyorsunuz. Açıkçası başladığım için bitirdiğim bir kitap oldu.

yazarın neredeyse tüm kitaplarını okudum ama nedense bu kitapta çok sıkıldım. beni bir yerlere sürüklemedi, sanki yarım kalmış gibi hikayeler.. ikinci kısım daha anlaşılır, keşke biraz daha olgunlaşsaymış hikayeler... Fatma Barbarosoğlu'ndan esaslı bir roman bekliyorum..

İlk kısımda kitabı okumayı bırakacaktım ama,devam eden bölümlerde kendini okumayı başarttı.Fazla önyargılı olmamak lazım.Bazı yazarların ve kitapların biraz sabırla ileriki sayfalarına da şans verilirse kitabın okunmasının ne kadar isabetli olduğu görülüyor.

Büyük merakla aldığım ilk hikayede dumura uğradığım bir kitap.Devamı gelmedi yazık ki.Üslubu kadar içerikte inanılmaz sıkıcı yazık ki.sonrada hatırladım Son Onbeş dakika adlı eserindede aynı şeyleri hissetmiştim yazık ki.

Rüzgâr Avı'ından yeni ‘döndüm’; üstümde tatlı bir yorgunluk çokça hüzün. Rüzgâr Avı'nın usta avcısı hayatı, GDO'lu hayatı, kalbinden vurmuş: Seyredenler şaşkın, okuyanlar endişeli, anlayanlar şaşkın, endişeli, hüzünlü ve avcının maharetine güvenerek umutlu. Fırtınaya, nerdeyse kasırgaya, yönünü çevirmiş rüzgarın önünde amaçsızca sallanan, koşan, koşturan insanların, bizim, hikayesidir anlatılan. Paranın, hırsın, şöhretin, gücün kölesi avcıların ve avların 'aşırı acıklı hikayesi' desek(mi) yeridir. Yaşamıyor gibi yaşayanların ve yaşıyor gibi yaşamayanların hikayesi. Duyarlı bir kalemin duyarsız insanlara çağrısı, isyanı. Dertli bir yazarın dertsizlere dokunması, dokundurması… Anlayana, anlamak için okuyana çok şeyler anlatan bir kitap. Okunası bir kitap. Okumak, fark etmektir; fark etmek, yaşamaktır; yaşamak, yaralanmaktır. Okudum, yaralandım; öyleyse yaşıyorum. Yaşayanlara ve yaşamak isteyenlere…

uzun süredir bekliyordum yeni hikayelerini ,yazarın.Bu sefer özellikle belli bir kesime iğneleme yaptığını hissettim kaldı ki haklı yönleriyle yapmış.Ancak diğer hikayeleri kadar tat alamadım açıkçası okurken özellikle ilk hikayede zorlandım.alıştığım uslubu yoktu sanki .... Yine de okumaya devam...

Müellifin, Yeni Şafak’taki köşe yazılarına bir aylık süreyle ara verdiği zaman beklemeye başladığım eseri, Rüzgâr Avı. Sâir ve sıradan (!!) hikâyelerden farklı derin anlatımı ve incelikle örülmüş uslûbu. Hacimleri birbirinden farklı hikâyeleri muhtevî bir kitap. Kimi hikâye müellifin ‘yazar kadın’ kimliğini hissettirdiği bir tat bırakıyor. Kimisi çok sesliliğin sunumunu yapıyor, kimisi de kurgu ile gerçeğin yer değişimini ince bir şekilde resmediyor. Fatma Hanım’ın ilk kez fotoğraf kullandığı eseri. İlk bölümlerde yükselen bir tempo, hızlı bir akış ve yanında eleştirel bir yaklaşım mevcut. Sonlara doğru ise yavaşlayan bir tempo; anlamaya/anlamlandırmaya çalışan bir yaklaşım …. Kaleminize sağlık Fatma Hanım …

İlk hikayelerinde eyvah yine mi şu roman dilini kullanmış FKB dedim.(Artık sadece FB)Ama diğer hikayelerinde yine o tatlı üslubuna bürünmüş yazarımız.3 uzun hikaye farklı farklı hikayecikleri içeriyor.Ve yaralara tuz basıyor.Hele son hikayeyi çok sevdim.Tavsiye ederim

KİTAP DİLİ ÇOK YAVAN.SIKICI BULDUM

okurken kendinizden çok şey bulacaksınız.

Barbarosoğlu'nun Uzak Ülke'sinden sonra okuduğum ikinci ve öykü olarak okuduğum ilk kitabı oldu. Kitap teknik olarak bir öykü arayışı ile başlıyor ve sonra tekniğin kenara çekilip öykünün öne çıktığı bir akış ile devam ediyor. Genel itibariyle bir söz söyleme arayışının başarı ile yerine getirildiği, kurgunun içinde kaybolmayan, bir üslup vadeden bu öykü toplamı neresinden bakarsak bakalım Türk öykücülüğü için önemli bir kazanımdır.

bazı kitaplar kendini herkese açmaz özeldir bence bu kitapda öyle..özel bir kitap

Köşe yazılarını, Uzak Ülke'sini zevkle okuduğum yazarın bu kitaptaki üslubunu; tanıdığım birinin tanımadığım bir ruh haline bürünmüş olması gibi yadırgadım nedense.Bir kere yazılanlarda en baskın duygu yazarın konuya dair kompleksli yaklaşımıydı.Belli ki kitabında geniş yer verdiği kesime dair ciddi sıkıntıları var yazarın fakat bunların tezahürü bu nedenli kompleksli bir dil kullanımı şeklinde olmamalıydı.

uzman sosyolog kimligine hayran oldugum fatma barbarosoglu bu kitabinda hayatta esen ruzgarın yonune etki edecek tespitlere sahip.yara ve merhem niteliginde olması sosyo kulturel bozukluktan kişisel bunalıma ben merkezçilikten,statukoya ve yaşamın yaşanabilır kısmına etkili bir dokunuş.
yazinda ve makalelerinde oldugu gibi rahat okunur bayan yazarlarımızdan