Bugüne kadar okuduğum Zweig eserlerinden bana göre en iyisi! İlk defa bir kitap karakterini bu kadar yakın hissettim kendime. Sahaf Mendel’i alıp karşıma; o küçük, kare masasında saatlerce onu dinleyesim geldi.
Kendine kitaplardan, dünya içinde dünya oluşturmuş berrak bir zihin ve barbar savaş olgusunun onu sürüklediği trajik bir son. Kitabın konusunu böyle özetleyebiliriz. Ama kitap deyip geçemiyorum ve bu dünya adına neden büyük bir hicap duyuyorum biliyor musunuz arkadaşlar? Gerçek hayatta da nice Sahaf Mendel’lerin mesnetsiz savaşlar içerisinde yitip gitme ihtimali yüzde yüz! Acı ama kaskatı bir gerçek!
