Sufilerde Bir Nefs Terbiye Yöntemi Olarak Açlık Hakkındaki Yorumlar

Hızla okuyup biran evvel bitirmeyi hedeflediğim açlığın güzelliğini ve sırrını ortaya çıkaran, derviş usulünü anlatan harika bir kitap olmuş, yazarının elleri dert görmesin.

Alanında fazla kitap olmayan bir mevzu oruç açlık tasavvuf mevzuları

Açlık tasavvufî açıdan tüm yönleriyle açıklanmış bu kitapta ama uygulanması ve aşamaları eksik gibibheldi bana, daha fazla bilgi toplanabilirmiydi doğrusu onu da bilmiyorum. Ama bu konuda bilinclenmek ve ilk uygulamalarını öğrenmek açısından okumak faydalı olabilir

Kitabın ismini görünce büyük bir heyecanla almıştım fakat yazarın önceden tezinde çalıştığı bir konu olması hasebiyle dili biraz akademik ve ağır geldi ayrıca özellikle bazı cümlelerde sıklıkla tekrara düşmesi de hayal kırıklığına uğrattı. Yine de bilmediklerimi öğretip hayrete düşürdüğünü inkar edemem.

Tez olarak yazılmış, akıcı bir dille anlatıyor.. “Muhakkak sizleri biraz korku ve açlık ile imtihan edeceğiz..Sabredenleri müjdele..”

sufilerin nefsi mücadelede yapmış olduğu teknikeri inceleyen kitap herkesin okumasını tavsiye ederim

Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem’e sadece küçük harfle peygamber diye yazması hem de defalarca, edebe hiç uymuyor. Bir de tezden çevrilme kitap.

Gayet güzel ve anlaşılır anlatılmış.

Bu marifete nasıl eriştin?” diye sorulduğunda Bayezid Bistâmî “Aç bir karın ve çıplak bir beden ile” diye cevap vermiştir. Açlık, ilk dönemlerden itibaren tasavvufta marifete eriştiren bir yöntem olagelmiştir.

Açlığı en güzel şekilde açıklayan bir kitap. Hem sıhhat için hemde nefis için insan biraz aç kalması gerekiyor. çünkü insanoğlu doyumsuz olduğu için kendine dur diyebilmesi için aç kalması gerekir. BEN BENİM SEN KIMSIN DİYEN NEFIS gibi...

Açlığın faziletini gösteren ve aç kalmanın faziletlerini anlatan ,açlık yapmak isteyenler için motive edici bir kitap..açlıkla maneviyat arasındaki ilişkiye de değinilmiş ….

Hayykitap’tan ilk baskısını Nisan 2019’da yapan bu kitap 168 sayfa.
Kitap üç bölümden oluşuyor. İlk bölümde nefs terbiyesinin unsurları, ilk dönem sufilerdeki nefs anlayışı, açlık ve açlığın derecelendirmesi, açlığın tasavvuf ve sufilere verilen lakaplarla ilişkisi anlatılmış. İkinci bölümde açlık ve oruç ilişkisi, nefsin alışkanlıklarının yıkılması ve açlıkla alışkanlık ilişkisi gibi konulara değinilmiş. Üçüncü ve son bölümde ise açlık tasavvufi bir kavram olarak ele alınmış; açlığın sabır, şükür, kanaat, rıza gibi konularla ilişkisine değinilmiş.
Kitabın konusu çok heyecanlı bulup kitaba heyecanla başlasam da maalesef dili yüzünden hayal kırıklığına uğradım. Sözlükle devam etmeye çalışsam da bir noktada artık sözlüğü de bıraktım; çünkü çok vakit kaybettirdi. Yine de tabii ki içime işleyen, beni etkileyen bir kitap oldu.