Türkiye Cumhuriyeti'nde Tek-Parti Yönetiminin Kurulması 1923-1931 (Karton Kapak)-22-C-9 Hakkındaki Yorumlar

Sabır gerektiren bir kitap, dipnotları nedeniyle kolay okunmuyor, ancak harika bir araştırma olduğu kesin, not alınarak okunacak cinsten...

Her ne kadar dili biraz ağır olsa da oldukça kapsamlı bir çalışma.

Yakın cumhuriyet tarihi ile ilgilenenler için kesinlikle kaçırılmaması gereken bir çalışma.

Cumhuriyetin kuruluşundan sonra bir türlü çok partili hayata geçemeyişimizin neticesi olarak ortaya çıkan tek parti sisteminin objektif olarak değerlendirildiği kaynak eser.

Tek parti döneminin önemli olaylarının ele alındığı ve idarenin siyaset tarzının doğrusu ve yanlışları ile ayrım yapılmadan ve tarafsız şekilde değerlendirilmesine fırsat tanıyan çok kapsamlı ve ufuk açıcı bir eser.

Tarihimizin tartışmalı dönemiyle ilgili spekülasyon yerine doğru bilgi edinmek için aldım

eğer Cumhuriyet tarihi çalışacaksanız Mete Tunçay'a ve bu eserine mutlaka göz atmanız gerekir.

mete tunçay mutlaka okunması gereken bir isim, bu çalışması da alandaki mihenk taşlarından biri.

Türkiye'de sol hareketi en iyi öğrenebileceğiniz prof. makaleleri ve kitapları altı çizilerek okunmalı- fakat öncesinde bi' ittihat terakki- atatürk araştırması yapılması gerekir

Dönemin uzmanından kapsamlı bir çalışma.

Cumhuriyet tarihimizde Takrir-i Sükun'u milat alan ve demokratikleşme çabalarının bıcak gibi kesildiği bu dönemi belgelerle ortaya koyan çok değerli bir yapıt.Üzerine çok çalışıldığı ve objektif olabilmek adına bir çok kaynağın tarandığı ince elenip sık dokunulduğu belli olan bir eser.Bu yüzden bu akademik çalışmada popülist tarih anlatılarının tarzını aramamak gerekiyor.Ayrıca bir örnekle anlatacak olursak aşar vergisinin kaldırılmasını, doğuda ki şeyh sait ayaklanmasına karşın ağarla iyi geçinmek adına dönemin büyük toprak sahiplerine verilen bir ödün olarak değerlendiren yalçın küçük'ün tezini aşar vergisinin kaldırılma aşamalarını belgelerle ortaya koyarak çok güzel bir şekilde çürütmüş.Ve bunu yaparken de suçlayıcı yargılacı değil gayet nazik bir şekilde"galiba yanılıyor"gibi bir ifade kullanarak yapmmış bunu. Bu sadece bir örnek kitap bunun gibi bir çok örnekle dolu ve okdukça şaşıracaksınız tabi ki belli bir birikiminiz yoksa yakın tarihle ilgili daha ilk sayfalarda sıkılıp bırakabilirsiniz.Cunkü ilk sayfalar tek parti nedir neye denir gibi bir sogulama ve alıntılar ile başlıyor......

mete tunçay yakın tarihi kaleme alan baba isimlerden birisi. malumumuz yakın tarih hakkında kalem oynatmak hiç de kolay değildir.bu kitabında ise yakın tarihin 23-31 arası bayağı tantanalı bir bölümünü ele alıyor yazar. belgelere ve bu konuda yazılanlara dayanarak tartışmalara bir son vermek amacı taşıyor. cemil meriç der ki tarih galiplerin zaferlerini anlatmaktan başka birşey değildir. tunçay ise bilimsel bir çalışma yaratma sevdasıyla sarılmış kalemine. fakat o tarihi yaratan adamlar bence gerçek belgeleri yahut statükoyu sarsabilecek belgeleri yok etmesini de başarmıştırlar. zaten arşivlerimizin yeterince araştırmacılara açılmadığı kaziye-i muhkem. bu nedenlerdendir ki birazda yaşayan tarihlere sayfalarını ayırmalıydı. o dönemin bir çocuğu olan tunçay çocukluk yıllarından yaptığı çıkarsamalarında gayet doyurucu konuşuyor fakat belgelerin o iğrenç yüzü onu hiç de doğru olmayan şeylere götürüyor. örneğin şeyh sait isyanında ingiliz parmağı olmadığını mantiken çıkarabiliyor yazar ve gerçekten tatmin ediyor okuru. fakat belgelerin bu olayı böyle anlatmadığını hepimiz biliyoruz. gerçekten bu kitapta bizlere belge tarihçiliğinden daha çok tunçayın o mükemmel tarih bilgisi içeren kafasıyla yaptığı çıkarsamaları ve sentezleri görmek isterdik.yani bolca mit yaratılan bir dönemin tarihini yazmak bir çok tabuyu yerle bir etmeyi gerektirir.

Bolca sansürlenmiş, saptırılmış, yönlendirilmiş bir resmi tarih yazımına rağmen belgeler yine de şaşırtıcı gerçekleri ortaya koyuyor. Mete Tunçay bu gerçekten faydalanmış ve gayet bilimsel bir çalışma ortaya koymuş. Dönemin elitini ve yaptıklarını öven yazarların yanlışlarını da belgelerle ve mantıklı yorumlarıyla göstermiş. Bence cumhuriyet tarihindeki en önemli olay hilafetin kaldırılmasının bir sonucu olarak Musulun feda edilmesidir. Bugünkü ekonomik bağımlılığımızın kökeni olan bu olayın belgelerle incelenmesini bu kitapta, daha ayrıntılı anlatımını Taha Akyolun Ama Hangi Atatürk adlı kitabında bulabilirsiniz. Bir başka çarpıcı gerçek ise Türk halkının çoktan demokrasiye hazır olması, tek partinin ise buna bir türlü izin vermemesi. Siyasette sürekli yalana ve entrikaya başvurulması, dün söylediğinin tam zıttının bugün söylenebilmesi. Ogün böyle davranıp da "siyasi deha" denilenlere mi yanalım, günümüzde aynını yapıp "takiyye yapıyor" denilenlere mi yanalım insan şaşırıyor. Gerici tabir edilen partilerin bile Atanın izinden gitmeleri ne kadar ironik!