Son Ada Hakkındaki Yorumlar

2017 de okuduğum Zülfü Livaneli’nin “Son Ada”sını 7 yıl aradan sonra daha da artmış olan bir beğeni ile ikinci kez okudum. Son yedi yılda yaşadıklarımızın etkisi olsa gerek bu beğenimin artışı.
Yaşar Kemal’in “Zülfü büyük kapıdan bu romanıyla girmiştir.” yorumunu duyduktan sonra okumayan var ise hala, mutlaka okumalı bu kitabı.
Zülfü Livaneli’nin “En siyasi romanım.” dediği “Son Ada”yı okurken George Orwel’ ın Hayvan Çiftliği’nde hissettiğim duygulara çok benzerdi duygularım. Doğanın içinde doğa kanunlarıyla devam eden bir düzene ( hayvanlar& bitkiler & insanlar) medeniyet adı altında yapılan yersiz müdahaleler, demokrasi adı altına saklanan baskıcı tutumlar, zorlamalar, kıvrak ve sinsice yapılan yorumlarla oluşturulan gruplaşmalar …. Göz göre göre yapılan hatalar silsilesi, tıpkı yaşanan siyasi işleyişteki kısırdöngü haline gelen olaylar gibi anlatılmış Livaneli’nin usta kalemiyle…
Sağlıkla, huzurla ve kitapla kalın

Livaneli, hayat görüşü, fikirleri ve yazarlığı ile kesinlikle mükemmel bir yazar. Bu eserinde de çok farklı konulara pencere açıyor ve okuyucuyu derin düşünmeye itiyor.
Ortak yaşam süren, doğaya saygılı, insanların çıkarsız ilişkilerinin olduğu, üretimin toplu yapıldığı ve kazancın eşit bölündüğü bir ada topluluğu düşünün. Bu topluluğa emekli bir devlet adamının gelmesi ile işler karışıyor. İnsan tabiata karşı olan savaşında her zaman yenilmeye mahkumdur. Keza doğayla olumlu ve hayvanlara saygılı olan ada halkının martıları katletmesi ile başlayan savaşı, adadaki ekolojik dengenin bozulmasına sebep olacak noktaya geliyor. Kitap, aslında bugün de hala savaştığımız doğa karşıtı eylemlerin olumsuz sonuçlarını sergiliyor. Güya medeniyet uğruna yapılan bunca olayda kendinize şu soruyu soruyorsunuz.: Medeniyet gerçekten bu mu? Medeniyet uğruna hayvan katline değer mi? Bahsi geçen devlet başkanının yaptırımları, tehditleri vb. ile faşist sistemi de sergiliyor eser...
Kesinlikle okunmalı...