Heidegger'in varlık düşüncesi ile Hegel'in mutlaka idealizmi arasındaki uçurumu es geçerek ortak yanlar yakalanmaya çalışılmış diyebilirim. Heidegger, bu dünyadan, insanın dünyadaki varoluşunu simgeleyen politika ve hukuk konularındaki kopukluğu şöyle dursun Hegel'in tin yorumları ve mutlak idealizmi özne-nesne arasındaki kopukluğu çözemediği gibi sorunu büyütmüştür. Adkins ise bu kitabında arzu ve ölüm ile özne-nesne arasında Deleuze, Hegel ve Heidegger'in yorumlarına yer verirken bunda ortaklık aramaya koyulmuş.
