'Kimse girmesin oralara... Kapıları büyük, ağır ve hep kilitli olsun... Kimse görmesin o zavallı; korku ve endişe yüklü, büyümemiş, erken yaşlanmış yüzümüzü... Eskimiş, sararmış, solmuş, üzeri eski çarşaflarla örtülmüş utançları... Hataları, yalanları, pişmanlıkları, zamansızlıkları, zaafları...
Ortalama olma, ortalama yaşama, uzlaşma kaygılarımızı... Vazgeçişlerimizi, kaçışlarımızı, kaçırdıklarımızı... Yok saydıklarımızı, görmezden geldiklerimizi, es geçtiklerimizi... Kimse! Kimse görmesin bütün bunları. Anlatılamayan, anlatılmayacak olan, suskunlukla boyanmış bütün anıları...'
İclal Aydın'ın kitabındaki yazılardan bi tanesi bu... Çok severek okuduğum yazarlardan bi tanesi... Okumanızı tavsiye ediyorum...