Olan Biteni Kaçırma Keyfi & Aşırılık Çağında Kendine Hakim Olmak Hakkındaki Yorumlar

Hayat geçerken her şeye yetişemeyeceğimiz bilmeliyiz bence.

Herşeye yetişmenin yoruculuğu...

Yazım şekli zaman zaman dikkat dağıtsa da okumaya değer bir kitap

Psikolog Svend Brinkmann kitabında her şeye yetişmeye çalışmanın, hayatı dolu dolu yaşamak için durmaksızın sarf edilen çabanın, her şeyi birden yapma telaşının aslında kişileri ne kadar yorduğunu, mutsuzluğa sürüklediğini anlatıyor. “Aşırılık çağı” olarak nitelendirilen bu dönemde her şeye ulaşmanın kolay göründüğünden fakat bunun mümkün olmadığı gibi anlamlı da olmadığından bahsediliyor. Kendine hakim olma sanatı bir erdem olarak ele alınıp savunuluyor

Bir şeye tutunabilmek için bir diğerinden feragat etmek şarttır. Bu bize pek kolay gelmeyebilir, ancak varoluşsal, etik ve psikolojik bir gerekliliktir.Ne kadar çok sahip olursak O kadar çok istiyoruz .

yazarın iki ayrı kitabını okumuş ve analizlerini çok beğenmiştim.

kitabın problemi şu: yazar ana düşünceyi savunmak için ciddi bir temellendirme yapmıyor. onun yerine konuyu yüzeysel olarak ele alıyor ve argümanını desteklemeye çok da yardımcı olmayan filozoflardan alıntılar yapıyor. 108 sayfalık kısa bir kitap ama sonuna kadar gelene kadar akla karayı seçtim. eleştirime ek olarak şu noktayı da vurgulamak isterim: kitapta etik bir yaşam önceleniyor, demokrasiye güzellemeler yapılıyor. Sorun şu ki bunlar verili gerçeklikler, kutsal doğrularmış gibi hissettiriyor. halbuki bu ikisinin faziletli şeyler olduğunu temellendirilmemiş. ikna edilmeye muhtaç büyük laflar bunlar sayın yazar. kitapta hiç mi olumlu şey yok? daha önce karşılaşmadığım hedonik koşu bandı kavramından bahsetti. arzularımıza ulaştığımızda tıpkı bir koşu bandındaymış gibi zamanla aldığımız hazzın eski haline döndüğünü vurgulayan bir kavram. kişisel olarak deneyimlediğim bir duyguyu isimlendirmesi bakımından beğendim bunu.