Reşat Nuri Güntekin’in ilk romanı... Bozuk bir çevrenin insan üzerindeki menfi etkilerini, bunun kişiyi nasıl da uyuşturarak ve ruhunu yavaş yavaş tüketerek gerçekleştiğini anlatıyor. Roman insanın; “Ben farklıyım, onlardan değilim, ortamın içindeyim ama gönlüm burada değil” diye diye nasıl kendini kandırdığının ve sonunda o yargılayıp durduğu şahıslardan bir farkı olmadığını anlamasının ruhunda yaptığı yıkımı anlatıyor. Kirlilik önce mide bulandırsa da, içinde bulunulmaya devam edidiğinde gönlü bulandırmaya başlar. Buna rağmen yine terkedilmediğinde ise insan, hayatına sahip çıkamayacak ve kendini tanıyamayacak bir hale gelir.