E-Dergi

Bu roman Tuna Kiremitçi'nin okuduğum ilk kitabıydı. Doğrusu romanda pek birşey bulduğumu söyleyemem. Bana roman tadı vermedi. Üç farklı kişiyle ve üç farklı bölümde yazılan romanda olaylar birbirinden tamamen kopuk. Onun için sürükleyiciliği kalmamış. Özellikle Leyla ile ilgili bölüm bana son derece sıkıcı geldi. Yakup ile ilgili bölümde ise olayların arasına cinselliğin bu denli yerleştirilmesini doğru bulmuyorum. Yani bir insan düşünün, tanıştığı karşı cinsiyle hemen yatağa giriyor. Kitapta bunları okuyan gençler acaba neler düşünür, hiç hesaba katılmamış. Cinselliğin bu tarzı normalmiş gibi, ahlaki yanı düşünülmeden işlenmiş. Reklamının büyüsüne kapılarak aldığım bu romanda hayal kırıklığına uğradım. Vasatın altında kalmış bir roman olarak düşünüyorum.

ABD'nin (yanında İsrail, İngiltere, Almanya) sivil toplum kuruluşlarını kullanarak istediği ülke üzerinde nasıl baskı unsuru oluşturduğunu çok güzel anlatan bir kitap. ABD'nin kendi emelleri doğrultusunda kullanmak istediği sivil toplum kuruluşlarının nerelerle bağlantılı olduğu, parasal kaynaklarının nerelerden geldiği açklanmış. Özellikle bizim için önem arz eden Türkiye'deki sivil toplum örgütlerinin hangi dış bağlantılar içinde oldukları okunup öğrenilmesi ğereken bir konu. Hele bu sivil toplum kuruluşlarının içinde yer alan isimleri okuyunca insanın iki kere düşünesi geliyor. Bizim ülkemizin de dahil olduğu birçok ülke üzerinde oynanan oyunların bilinmeyenlerinin anlaşılması açısından herkese mutlaka tavsiye edeceğim kitaplardan biri.

Annesinin baskılarından sıkılan ve ani bir kararla evlenip Urfa'ya tayin olan Nur'un yaşadıkları çok akıcı bir dille anlatılmış. Nur'un küçük dünyasında neler neler saklı...hiç su yüzüne çıkmayan...Aradığı her şeyi Murat'ta bulacağını düşünüyor. Ama herşey içinde saklı kalıyor...onun küçük dünyasında...Emine Işınsu Cumhuriyet Döneminin en önemli romancılarından. Yazdığı romanlardan çok sayıda ödülü var. Ama ne yazık ki, olması gereken yerde değil. Çünkü arkasında reklamını yapacak büyük gruplar yok! Emine Işınsu'nun diğer romanları gibi herkese tavsiye ederim.

Son zamanlarda okuduğum ve en çok hayal kırıklığına uğradığım kitap diyebilirim. İlk kez bir kitap için verdiğim paraya üzüldüm. Yazar, yazdıklarıyla adeta bir soyut kavramlar yumağı oluşturmuş. Bundan dolayı kitabın ne bir sürükleyiciliği, ne de bir çekiciliği kalmış. Ben okurken müthiş sıkıldım. Kitapta mutluluğun tanımı okadar çok yapılmış ki, insana bıkkınlık veriyor. Binlerce -belki daha fazla-soyut kavram o kadar çok tekrar edilmiş ki, herşey birbirine karışmış. Aynı şeylerin defalarca tekrar edilmesi karmaşıklığı kat be kat artırmış. Beğendiğim tek yer, kitabın girişindeki gözleri görmeyen adamın hikayesi. Zaten arasanız da başka bulamazsınız. Kesinlikle tavsiye edeceğim bir kitap değil. (Bir kitap için bu kadar olumsuz eleştiride bulunduğum için üzgünüm.)

Ne yazık ki, toplumumuzda çocuk yetiştirmek tek taraflı olarak annelere bırakılmış durumda. Halbuki çocuğun ruhsal ve sosyal yönlerden daha iyi gelişmesinde anne kadar babanın da etkisi bulunmaktadır. Çocuklar genellikle "babana söylerim ha!" şeklindeki ifadelerle babalarından soğutulmaktadır. Bu durum, çocuğun babasından korkmasına ve ona açılamamasına neden olmaktadır. Daha sağlıklı ve başarılı nesiller yetiştirmek istiyorsak, anne baba olarak çocuğun yetiştirilip eğitilmesine eşit şekilde katkıda bulunmalıyız. Bunun için kitabı başarılı buluyor, anne baba olmuş veya olacak herkese tavsiye ediyorum.