Türkçe’nin büyüklüğünü anlamak için; güzel şiir okumak için müracaat edilmesi gereken baş eserlerden birisi de Necip Fazıl’ın Çile’si… Eğer şiir yazdığınızı falan zannediyorsanız eminim Çile’deki şiirleri okuduktan sonra yaptığınız işten hicap duyarsınız!
Ne Hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar…
Bir idamlık Ali vardı asıldı
Kaydını düştüler, mührü basıldı
Geçti gitti birkaç günlük fasıldı
Ondan kalan boynu bükük ve sefil
Bahçeye diktiği üç beş karanfil!..
Elimde,sükutun nabzını dinle
Dinle de gönlümü alıver gitsin
Saçlarımdan tutup kor gözlerinle
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin
Yürü,gölgen seni uğurlamakta
Küçülüp küçülüp kaybol ırakta
Yolu tam dönerken ardına bakta;
Köşede bir lahza kalıver gitsin
Ümidim yılların seline düştü
Saçının en titrek teline düştü
Kuru yaprak gibi eline düştü
İstersen rüzgara salıver gitsin...