E-Dergi

İçerisinde 8 tane kısa hikaye mevcut fakat siz kısa dediğime bakmayın. Okuyunca öyle yoğun bir his girdabına kapılıyorsunuz ki sanki bir roman okumuşsunuz gibi hissediyorsunuz. Ya da ben öyle hissetmiş de olabilirim.
İnsan merak ediyor "Acaba Oğuz abi neler yaşadı da böyle bir eser ortaya çıktı?" diye. Kitapta o kadar yoğun bir yalnızlık, bunalım, çaresizlik, toplumun dışına itilmişlik, anlaşılamama hali mevcut ki ve tüm bunlar okuyucuya inanılmaz düzeyde geçiyor. Bir insanın bu halleri böylesine anlatabilmesi için ancak yaşamış olması lazım diye düşünüyorum ve bunun için üzüldüğümü itiraf etmeliyim.
Hikayelerde ki üsluba değinecek olursam olaylar zinciri yerine daha çok ana karakterin zihin ve his dünyasını okuyorsunuz. Bu karakterlerin de yoğun bir yalnızlık ve ümitsizlik hisleri içerisinde bulunduğunu hesaba katarsak hızlı bir şekilde okuyup geçemiyorsunuz.

Kitap iki temel bölümden oluşuyor.
İlk bölümün adı 'Bireysel Mutluluk Sosyal Mutluluk'. Bu bölümde yazarımız mutluluk, kıskançlık, öfke... gibi temel duygularımızı ve bize dair bazı halleri kaleme almış. Kendimizi daha iyi tanıyabilmek adına harika bir bölüm. Diğer bölümün adı ise 'Ruhun Yaraları'. Bu bölümde ise depresyon, panik bozukluğu, bağımlılık... gibi psikiyatrik hastalıkları ele almış. Bu hastalıkların belirtileri nelerdir, tanısı nasıl koyulur, nasıl tedavi edilir... gibi bir çok yönüyle ele alınmış. Eğer psikiyatriye ilginiz varsa eminim çokça seveceğiniz ve istifade edeceğiniz bir kitap olduğunu düşünüyorum.

Eğer bu kitabı tek bir kelimeyle tanımlamamı isteseler kesinlikle "kaliteli" derdim.
Sevgili yazarımızın tek romanı olma özelliğini taşıyan bir kitap. İnsan kitabı okuyunca böyle bir kalemden daha çok romanlar çıkmış olmasını istiyor.
"Kaliteli" tanımlamasından kastımın ne olduğuna gelecek olursam üslubu, konusu, dilimizin kullanılışı, verilmek istenen mesaj... Hepsi buram buram kalite kokuyor.
Kitabı okurken ilk dikkatimi çeken şey yazarımızın dilimizi kullanışı oldu. Türkçeyi o kadar güzel kullanmış ki hayran kalmamak elde değil.
Benim çokça sevdiğim bir eser oldu. İçerisinde bolca mesajlar barındırıyor. Bu sebeple okurken dikkatinizi tamamen kitaba vermenizi öneririm.

Uzun zaman önce aldığım fakat okumaya yeni cesaret ettiğim bir kitap oldu. Sebebi ise önyargılarımdı.
İlk bakışta oldukça ağır bir dili varmış gibi geldi ve zihnimde hep 'Ya okuyupta hiçbir şey anlamazsam?' düşüncesi dolaştı. Fakat kitabı okuyunca bu düşüncemin ne kadar yersiz olduğunu anladım.
Böylesine ciddi bir mesele ancak bu kadar sadelikle anlatılabilirdi. Yazarımızın üslubuna bayıldım diyebilirim.

İçerisinde Mevlana'dan Molla Cami'ye, İslam klasiklerinden Çin halk hikayelerine bir sürü kısa kısa öyküler mevcut. Kıssadan hisse de diyebiliriz.
Tek oturuşta ya da seri bir şekilde değil ama arada açıp okumak için güzel bir eser olduğunu düşünüyorum.
Genç İz'den çıkmış olması sebebiyle de özellikle ortaokul-lise grubuna çok daha fazla hitap edebilecek bir eser. Zira daha ileri yaş grupları için içerisinde zaten bildikleri bir takım hikayelere rastlama ihtimalleri yüksek.
Muhabbetle tavsiye olunur.