Bu İşte Bir Yalnızlık Var Hakkındaki Yorumlar

Kahramanımız Memet Olcay adında bir gitaristtir. Başarısız bir evliliğin ardından, yalnız bir hayatın içinde bulmuştur kendini. Haftanın bir günü görüştüğü kızı, karısı, karısının yeni kocası ve öğrencileri vardır hayatında. Bir de aynı apartmanda oturduğu iki arkadaşı: Ayşe ile Orhan. Onların da evliliği bir dönüm noktasına gelmiştir.
“Bu İşte Bir Yalnızlık Var”, işte tam bu noktada başlıyor. Bir ayrılık hikâyesi giriyor devreye. Kocası tarafından terk edilen Ayşe, kahramanımızın yalnız dünyasına sığınıyor. Böylece yanlış bir aşk da gün yüzüne çıkıyor.sığınacak bir liman arayan Ayşe Memet'e sığınıyor.Memet'te nu ilşki neticesinde Ayşe'ye aşık oluyor.
Tuna Kiremitçi, insanlık halleri üzerine sıradan gibi gözüken fakat satır aralarında gizli kalmış güzel bir eserle, okurlarına bir yasak aşkı, erkek-kadın ve dostluk ilişkilerini anlatıyor.

Tuna Kiremitçi'nin kitaplarında çok büyük bir akıcılık var. Farketmeden "ne oluyor?" "nasıl buraya geldik?" diyene kadar kitap bitiyor. Bu güzel bir şey mi tartışılır. Genel olarak kitap güzeldi; ancak ilk kitabı olan "Git Kendini Çok Sevdirmeden" daha başarılı.

tuna kiremitçinin diğer kitabını da okumuştum kitaplarını okurken karekterlerin gerçek hayatta olduklarını düşünüyorsunuz ama biraz ağır bir tarzı var yazarın olaylar ve bu olaylarda akıcılık arayanlar çok şey beklemesinler bence

yazarın ilk okuduğum kitabı git kendini çok sevdirmeden idi.çok beğenmiştim.hem duygusal kitapları sevmemin hemde ilk gençlik dönemimde olmamın etkisi yüksekti bunda..buna istinaden bu kitaptanda çok şey bekleyerek başladım.biraz beklediğimi bulamadım.sanki o akıcılık ve sürükleyicilik kayboldu gibi geldi.ve bu okuduğum kitap yazarın son kitabı oldu.evet herkese bol kitaplı günler..

yazarın iyi kitaplarından biri duygusal anlamda hoş bir kitap en azından sıkılmadan okuyabileceğiniz bir kitap ve belkide az bir zaman da bitirebileceğiniz bir kitap arkadaşlar

Kitap benim için hayal kırıklığı oldu. Okurken her an daha heyecanlı çıkabilir ümidiyle okudum ki giderek daha heyecanlı olabilecek bir yerde kitap bitti. Yine de anlatımı hoş bir kitap.

karmaşık bir aşk romanı olmuş kimin kime aşık olduğu belli değil

kitabın karakterleriyle uzaktan yakından hiçbir bağlantım olmamasına rağmen beni kendine bağlayan eser.
hele kitabın son cümlesi ise hala aklımdadır.
"işte insan böyle bir sonbahar akşamı kaldırımın üstünde yalnız başına kalıveriyordu işte(buna benzer birşeydi.)
hayat bu kadardı işte yalnız başına kalıveriyordun en nihayetinde..

Ben bu kitabın neden bu kadar meşhur olduğunu anlayamadım, okumasam da olurdu dediğim kitaplardan biri malesef... Belki de reklamından dolayı fazla beklentiyle okumaya başlamışımdır. bir evlilik ve bir aşk arasındaki kesişimden bahsediyor, çok da ilginç değildi...

sürükleyici. betimlemeler o kadar güzel ki hayran kaldım.
buram buram yalnızlık kokuyor bu kitap.

tavsiyelerimle...

kitabın isim ve kapak fotoğrafıyla ilgi çekici olduğu bir gerçek ama o kadar içi kocaman bir boşluk bence vakit kaybı çünkü çok sıradan bir kitap

başladığım gün bitirdiğim nadir kitaplardan.akıcı olması,hayatı en saf duygularıyla kahramanın penceresinden anlatması insanı okurken kendi yaşamını sorgulamaya itiyor..başlangıç ve bitiş bölümleri birbirini tamamlıyor.zevkle okunabilecek,tavsiye edebildiğim kitaplardan..

tuna kiremitçi ye yakışan bir kitap çok güzel herkese tavsiye ederim.

kitabın kapağında ve adında sunulan duygusal beklentiye cevap veremeyen,arkadaşının karısına aşık olmaktan duygusal çıkarımlar yapmaya kalkan ve büyük hayal kırıklığına sebep olan kitap..

MÜZİSYEN BİR ADAMIN YALNIZLIĞINI KONU ALMIŞ BİR KİTAP.KİTAP İÇİN NE İYİ NE DE KÖTÜ DİYEBİLİRİM.ARA ARA KOPUKLUKLAR VAR SANKİ.
OKUMAK SİZE KALMIŞ....

Tuna Kiremitçi nin ilk okuduğum kitabıydı.Beğendiğimi söyleyebilirim.Güzel bir yanlızlık kitabı.Ama biraz basitti daha güzel olabilirdi bence.:)

güzel bi kitap...okuduğunuz dönemde kendinizi yalnız hissediyosanız sizi 12den vurcak bi kitap

onu ilk okuduğumda büyülendim adeta.günümüzü ve bizi anlatabilen bir kitap mutlaka okunmalı.bir müzisyenin arkadaşının karısına aşkını anlatmaya çalışmış...

Tuna Kiremitçinin bir eseriyle tanışmam bu kitap sayesinde olmuştur. Kalemine hayran kaldım ve çok yönlü sanat anlayışıyla şarkılarınada =)

Tüm kitaplar yada filmlerde olduğu gibi mutlu bir son beklemeyin.Evet güzel bir aşk romanı ancak sonu olmayan.Sıradışı bir kitap.

ben hiç aşk romanı sevmem.saçma gelir yani.ama bunu okuduğumda gerçekten beğenmiştim.farklı bir aşk hikayesiydi bence...

Kitabın diğer adı "hüznün serüveni" olmalıydı. Ciddi bir duygu bunalımı. Ve çıkış noktalarında sorulan sorular. Hayata dair.

tuna kiremitçinin okuduğum 3.kitabıydı ve anladım ki t.kiremitçi sonu gelmeyen,bizimle beraber yaşayan karakterlerle apayrı bir dünya oluşturuyor.bu da insana ee şimdi ne olacak dedirtse de e hadi bunu da okuyayım hissini uyandırıyor..kesinlikle okunmaya değer

açıkcası kitabın çok ilgimi çektiğini söyleyemem.. içeriği bana basit geldi, sanki birşeyler eksik gibi.. kitaba başlanınca kısa sürede okunuyor ama yine de okunacak daha güzel kitaplar var diyorum..

Okuyorsunuz sıkılmıyorsunuz sonra bitiyor geridede hiç iz bırakmıyor. Sanırım Tuna Kiremitçi bana hitap eden bir yazar değil. Zaman doldurmakdan başka bir işe yaramadı okuduğum iki kitabıda...

okudum çok güzel bir kitap yalnızlık bu kadar güzel anlatılamaz.sürükleyici bir roman.herkese tavsiye ediyorum kesin okumanız lazım benden söylemesi...

yazarın diğer kitabındakine benzer şekilde çok akıcı ve yalın kelimeler kullanılmış. anlatılan hayatlar sanki yakınınızda veya sizin hayatınızda yaşanıyor gibi. bir çırpıda okunabilen kitaplardan. ancak kitabın eleştirilebilecek tek yanı sonu çok boşlukta kalıyor.belki de bu yazarın okuyuculara fikir yürütmelerini sağlamak için yaptığı bir oyun

Güzel bir kitap ama sonu umduğum gibi değildi. Okuyun bence...

KLASİK TUNA KİREMTÇİ KİTABI. ANLATIMI YALIN SIKILMADAN OKUNABİLECEK BİR KİTAP...

her5 seyden önce şunu söyliyeyeim tuna kiremitçi tan bir aşk adamı. neredeyse bütün kitaplarını okudum. aşkı çok güzel anlatıyor. sizdea aşk romanından hoşlanıyorsanız okuyun.

"İnsan aynada gördüğü kişiye karşı hayatı boyunca değişik duygular besleyebiliyor. Bazen nefret ediyoruz kendimizden, bazen neredeyse şefkat duyuyoruz. Varolmanın anlamlı bir şeymiş gibi göründüğü anlar var, bir de aldığımız tek bir nefes için bile bahane bulamadığımız zamanlar. Bunlar hayatımızın içinden akıl sır ermez bir sırayla fener alayları gibi geçip gidiyor. Üstelik zamanla bir şeylerin değşeceğini ummak da galiba boşuna. Aynayla aramızdaki fırtınalı ilişkininbelki de zamanla ilgisi yok." Git Kendini Çok Sevdirmeden sonra okuduğum ikinci güzel kitabı Tuna Kiremitçi'nin.

Dili yalın, konusu basit ve günlük olaylardan alınmış. Ama işte 'tam bir aşk romanı' dedirtiyor. Aşkı özleyenler, arayanlar, bekleyenler ve belki de bulanlar... mutlaka okuyun.

Tuna Kiremitçinin il olarak Git kendini çok sevdirmeden isimli kitabını okumuştum açıkcası Bu işte bir yalnızlık var ilk kitabından sonra pek hoş gelmemiş elimde sürünmüştü:)Yakın zamanda tekrar okudum okadrda kötü değil ama Tuna Kiremitçinin tarzı bu sanırım kitaplar arkası yarın gibi bitiyor...

Tuna Kiremiştçi daha meslek hayatının başında olmasına rağmen çok güzel bir çıkış yaptı ve daha ilk kitabıyla kendisini sevdirmeyi başardı okuyucuya. Ben bile yeni kitaplarını dört gözle bekliyorum. Bu kitap da çok güzel olmuş ama git kendini sevdirmeden ilk okuduğum kitabı olduğu için mi yani onunla ilk tanışmam olduğu için mi bilmem bende bambaşka izler bıraktı.. Kendi ruh dünyamda yolculuğa çıkmamı sağladı ve kendimi keşfetmeye başladım. Onun için ben de o kitabın yeri hep ayrıdır. Tabi bir de eskişehiri her düşündüğümde git kendini çok sevdirmeden adlı romanın kahramanlarını da hatırlarım..

Ne çok iyi ne de çok kötü diyebilirim.Arada bir zihninizi fazla yormayacak,kolay anlaşılır bir kitap istiyorsanız alın okuyun derim.Ama okumak için özellikle alınacak bir kitap olmadığını düşünmüyorum.

Tuna Kiremitçi'den çerez kitap diye nitelendirebileceğimiz bir kitap daha... Okuyabilir ve güzel bulabilirsiniz; ama size hiçbir şey katmayacak Tuna Kiremitçi Kitapları Serisi'nin ikinci halkasından ibaret bu romanımsı... Tavsiye etmiyorum.

kitabın adı yeterince çekici değil mi sizce de? melankolik haleti ruhiye, sigarayı dost edinmiş dudaklar, kalabalık ve yaşam kokan bir cadde de yalnız yürümek... çoğumuzun aklından geçen o cümle Tuna bey in kitabının adı oluvermiş... okuyalım bakalım...

elinize alın, arkanıza yaslanın hatta yavaş yavaş uzanın...çünkü uzanma eylemi kitabı okurken asla sorun olmuyor zira kitap bi kaç saat içinde okunacak türden...istanbul u geziyor, aşk ı arayan kahramanı takip ediyorsunuz...yormayan, zorlamayan, soundtrack i de oldukça iyi bir film izliyorsunuz...

tanıdık bi şarkı çıkıyor sonra...onu mırıldanarak uykuya dalıyorsunuz filmin - kitabın- sonunda...

yaşam kadar gerçek
yaşamak gibi sahte
öyle çok şey var ki yaralayan insanı
bir yürek çarpıntısı onu her gördüğünde
öyle çok şey var ki bak
sana dair...

okurken çok da kimsenin beğeneceğini düşünmediğim bir kitaptı, ben beğendim gerçi. Ama görüyorum ki çok beğenen olmuş, bu da beni sevindirdi. Tuna kiremitçi kesinlikle hüzünlerin yarınm kalmışlıkların yazarı.

Bu işte bir yanlızlık var adından da anlaşılacağı üzere çok duygusal ve hüzünlü bir roman.Eşinden ayrılmış bir müzisyeni terkedilmişliğini,yanlış aşkını ve mutluluğu arayışını anlatıyor kitap.Aşkın tarifini isteyenler, aşkı hiç yaşamamış olanlar bu kitapta bulabilirler.

güzel bi roman...beğenerek okudum.biraz dram ama olsun...ama söylemeliyim ki tuna kiremitçinin diğer kitaplarının bu kitabı kadar başaılı olduğunu sanmıyorum.bir tanesini okumaya başladım ve sıkıldığım için bıraktım çünkü.ama bu kitabı gönül rahatlığıyla okuyabilirsiniz.

İlk önce adı ilgimi çekti, sonra kapağındaki arka fon, tabi bunlar yüzeysel olarak seçicilik. Daha öncesinde kitap hakkında yazılanları okuyup aldım kitabı. Tuna Kiremitçi'nn ilk okuduğum kitabı, ben yazarın uslübunu sevdim ki diğer kitaplarını da aldım fakat gitgide kötüye mi gidiliyor ne, anlayamadım açıkcası.
Müzisyenimiz yanlış ilişkiler içinde doğruyu bulmakta zorlanıyor, gün geçtikçe yeni keişflerde bulunuyor, bu yeni keşifler, maceralar bazen acı bazen de mutluluk veriyor.
Genç kitap kurtlarının okuması gerek diye düşünüyorum.

dün gece okudum ve sabah bitirdim kitabı. çok fazla sürükleyici bi özelliği yok fakat tuna kiremitçi nin uslubundan olsa gerek romanda bi akıcılık var. ama sonu beklediğim gibi değildi. ben daha farklı bir son bekliyordum.

Tuna Kiremitçi'yle tanıştığım ilk kitap.Yalnızlık bunalımına girdiğim bi zamandı.çok sürükledi beni.güzel bi kitap açıkçası.severek okuduğumu söyleyebilirim.

HEP MUTLU GEÇMEZ HAYAT BİLİYORUM. HÜZÜNLER DE VARDIR YAŞAMIN BİR YERLERİNDE. AMA HEP HÜZÜN OLURSA DA ZOR YAŞAM. ZOR BİR HAYATI ANLATMIŞ, ZOR TARAFINDAN BAKMIŞ TUNA KİREMİTÇİ DÜNYAYA. BU KADAR KARAMSAR OLMAK NE KADAR DOĞRU BİLEMİYORUM AMA BU KİTABI OKUDUKTAN SONRA ÇOK FARKLI BİR HİKAYE OKUMAYA İHTİYAÇ DUYDUM DAHA GÜZEL YÖNLERİNİ İÇEREN HAYATIN. HÜZÜNLÜ OLMAK BÜNYEYE ZARAR VERİR. HER NE OLURSA OLSUN MUTLU OLMAYA ÇALIŞMAK GEREKİR;HAYAT GENE DE ÇOK GÜZEL

Tuna Kiremitçi'nin ilk okuduğum kitabı Aşk Neyin Kısaltması'nı biraz abartmışım galiba... Benim için yazar bütün olmalı .Yaşayış tarzıyla, konuşmasıyla, hal ve hareketleriyle... Tuna Kiremitçi için söylediğim tüm iyi sözleri geri alıyorum .Galiba bu işi başaramayacak. Biraz daha olgunlaşması ,büyümesi gerekiyor.

İşi yayıncılıktan ziyade satış stratejileri olan bir yayınevinin halka yutturduğu en berbat yazarlardan bir olan Kiremitçi'nin kötü kitaplarından sadece bir tanesi. Yalçın Küçük güzel bir ifade kullanıyor Kiremitçi için aynen katılıyorum. Diyor ki: "Tuna Kiremitçi ne anlar edebiyattan o gitsin kiremit kırsın. "

Geçip giden, yitirilmiş bir hayat... Her iki romanda da bu buruk tadı hissediyoruz. Sanki zamanında atılmamış bir adım, söylenmemiş bir söz ya da göze alınamamış ufak tefek bir risk nedeniyle elden kaçıvermiştir mutluluk. Gerçek hayatta baş edemediğimiz bir olgu; roman kahramanları gibi kendi hayatımızın da geçip gittiğini hatırlatacak biçimde, derinden derine kendisini sezdiren bir ölüm olgusu da hiç eksik olmaz. “Git Kendini Çok Sevdirmeden”de yitirdiği çocuğunun yasını tutan bir annenin dramı vardı. “Bu İşte Bir Yalnızlık Var”da ise Mehmet, hem artık yüzünü bile hayal etmekte zorlandığı annesini hatırlıyor, hem de hikaye boyunca Nihat abisinin yakınlaşan ölümüyle yüzleşiyor. Yalnızlık, nihilistçe duygular yeşertiyor kahramanların zihinlerinde. İnsani ilişki eksikliğinin travmalarını, aşkların sınırlarını, kaçınılmaz sonları dile getirmekte de çok başarılı Kiremitçi. Herkesin paylaşabileceği bir ruh durumunu basit cümlelerle can alıcı ayrıntılarda yakalayıveriyor.

ÖNCELİKLE KİTABIN KONUSUNU, BAŞLIĞI ÇOK İYİ ANLATIYOR.SON YILLARDA SIKÇA KARSIMIZA ÇIKAN 'POSTMODERNİZM' AKIMININ BİR ÖRNEĞİ OLAN ROMANDA YAZAR, MÜZİSYEN KİŞİLİĞİNİ HER SAYFADA HİSSETTİRİYOR BENCE.
İNSAN KİTAPTA KENDİNİ BULUYOR ASLINDA.GEÇİRİLEN BÜYÜK EKONOMİK KRİZİN BİR SANATÇI ÜZERİNDE DAHİ ONUN ENTELEKTÜEL BİR İNSAN OLMASINI ENGELLEYEN YIKICI ETKİSİ, AŞIK OLMAK VE DEVAMINDA GELEN ÇARESİZLİK...
KİTABIN OLUMSUZ YÖNDE ELEŞTİREBİLECEĞİM TEK YÖNÜ YAZARIN HADDİNDEN FAZLA ARGOYA BAŞVURMASI. OKUNMASINDA FAYDA OLDUĞUNU DÜŞÜNDÜĞÜM BİR KİTAP...

Bu İşte Bir Yalnızlık Var bu kitapta esas takıldığım kapak resmi dünyada sigarasız ortamlar oluşturulurken bir yazarın bunu göz ardı etmesi beni düşündürdü ve kitabı almadım ama maalesef okudum (8. baskısını) şu anda düşünüyorum da bende ben de kapak hariç hiç iz bırakmamış olduğunu anlıyorum

Tuna Kiremitçi'nin okuduğum ilk kitabı.. Kısa olması ve kolay okunması ile dikkat çekiyor. Bir günde rahatlıkla bitirilebilecek bir kitap. Ama eser bittikten sonra "Ne oldu yani? Nedir bu?" diyebilirsiniz.. Gerçi yazarın kendi de kabul ediyor bunları.. Hayattan kesitleri anlatıyor diyebiliriz..