Çavdar Tarlasında Çocuklar Hakkındaki Yorumlar

Bir kitabı okuyup bitirdiğiniz zaman, bunu yazan keşke çok yakın arkadaşım olsaydı da, canım her istediğinde onu telefonla arayıp konuşabilseydim diyorsanız, o kitap bence gerçekten iyidir.

İçindeki ruh hali daha iyi anlatılamazdı...

Salinger'ın şaheseri. O kadar akıcı ve sürükleyici ki insanı büyülüyor. İçerik ve anlatım mükemmel. Bana kitap okumayı bu kitap sevdirmişti. Özellikle genç okurların mutlaka okuması gereken bir eser. Pişman olmayacaksınız.

Büyük beklentilerle açıp okumaya başladığım kitaptan umduğumu bulamadım ne yazık ki, dili güzel ama ne yazık ki vasatın ötesine geçemedi benim için. Ya ben edebi eserden anlamıyorum ya da gerçekten reklamlarla desteklenip bir statüye oturulmaya çalışılmış bir kitap kendisi.

Başında hafife almışım. Kitap çok daha fazlasıymış. Okudukça, böylesine hassas olabilmeyi başarabilen insanlar var mı gerçekten diyorsunuz. Kendinizden bir şeyler bulur gibi oluyorsunuz. Evet evet bence de öyle diye. Ve azıcık da olsa kanırtıyor eleştiriler ucundan. Ben de mi böyleyim diye...
Bir gençlik buhranı sunulmuş aslında size. Kaybettiğimiz değerleri böylesine olgunlukla eleştirebilen bir gençlik buhranı. Bir nevi paradoks aslında. Yeniyetmelik içinde sürgün vermiş olgunluk çınarı.
Ve en güzel tarafı da siz lay lay lom okurken, ne olduğunu anlamadan bir sol kroşe iniveriyor yüreğinize. Basit bir beyzbol eldiveni tasviri okuyorsunuz bir ev ödevinin sayfalarında. Bir beyzbol eldiveni oluveriyor bir cenaze töreni. En sıradan, basit, size kompleks dedirten bir sinir buhranı karşınıza çıkan tek bir cümleyle anlatıyor size kendini. Anlatıyor derdini. Siz de kalakalıyorsunuz ortada tüm onların altında yatan derin, içten, acılı çığlıkla. Sağ gösterip, sol vuruyor...

herşeyden önce aykırı karakterleriyle bu kitapta ön plana çıkan salinger farklı bir mizah anlayışıyla okuyucuyu etkilemeyi başarmış. ilk başladığımda çok saçma gibi gelmişti ama kitap ilerledikçe yazarın yazma tarzı ve o herkesinkinden farklı stlili bayağı etkilemeye başladı beni. farklı bi tat bıraktı diyebilirim.

ergen bir karakterin dünyasında buluyosunuz kendinizi..kitab bence abartılıcak kadar derin de değil...fakat ince mesajlarda veriyor..ince mesajları algılarken ideolojik yaklaşmamakta fayda var..en güzeli sadelik onuda bu kitapta bulabilirsiniz..

Kitap bence bu kadar ünlü olmayı haketmiyor. Abartılmış kitaplar kategorinde yer alacak bir eser. Basit ,derinliksiz bir hikaye. 16 yaşından küçükler okumalı.Ergen psikolojisine yeni bir yaklaşım da getirmiyor.Hem çocuklar hem büyükler için olan kitaplardan da değil.Kitabı Adnan Benk çevirisinden okudum(Gönülçelen).Çeviri mükemmeldi.Çevirmenin banyo yerine yıkanma odası, psikolog-psikiyatrist yerine ruhdeşen kelimelerini kullanması dikkate değerdi.

bu kitabı okuma kararım teomanın gönülçelen adlı şarkısnı bu kitaptan etkilenip yazmiş olmasıydı ama hiç okuduğuma pişman olmadım:..

"Bazen insanlara katlanmak çok zor oluyordu ve onlardan bir an önce kaçmak için bir bahane bulmak gerekiyordu."
Bu cümledir kitabın özü. Kahraman Holden'in kendisini ait hissetmediği çevresinde insanlara katlanma çabasını ya da boşvermişliğini anlatır.Salinger, Holden'in bu boşvermişliğini, yabancılığını o kadar iyi betimler ki bir anda kendinizi 17 yaşında bunalım yaşayan genç bir erkeğin yerinde bulursunuz.

Jerome David Salinger'in kendini yansıtan meşhur eseri.Sade yazılımı,değişik bir karakter içermesi,yazım üslubu kitabı çok ayrı bir yere koymuş.Çok bahsi geçmesine şaşmadan,zevkle okuyacağınız bir eser...

Karşılaştığı insanları yapmacık ve yapmacık olmayan diye ikiye ayıran bir baş kahramanın öyküsü... Yazım tarzı, içsel konuşmaları, karakterin davranışları ile farklılaşan bir kitap. Okunmasını gönül rahatlığı ile öneririm.

Yazarın okuduğum ilk kitabıydı, bitirir bitirmez hemen franny ve zooey e başladım, nefes kesici, bayıldım, bu kadar harika olacağını hiç beklemiyordum, yüzümde sürekli bir gülümsemeyle okudum. bu kadar geç kaldığım için de üzüldüm bu kitabı tanımakta

Ergenlik dönemini en ince ayrıntıları ile anlatan, çelişkilerle hayatı, insanları ve toplumu sorgulayan bir eser. Herkesin kitabın bazı kesimlerinden bir şeyler bulabileceği bir kitap.

Holden Coulfield'ın okuldan atılmasını ve arkasından geçirdiği bir kaç günlük bunalımı anlatıyor. Çok sevdiği özürlü küçük kardeşinin ölümünden sonra hayata büyük bir umursamazlıkla bakan ve insanların yanlışlarını kafaya takarak sürekli hayatın haklı-haksız dengesini sorgulayan ve böyle yaparak kendini daha da yanlızlığa iten bir çocuk. Anlatım dili konusuna göre oldukça iyi ve kesinlikle sıkılmadan okuyorsunuz.

Zaman zaman eğleniyor, zaman zaman umursamazlıklarına şaşırıyor, kimi zaman da yanlızlığına üzülüyorsunuz. Herkesin içinde bir Salinger olduğuna eminim. Mutlaka okunması gereken bir kitap.

NOT: İlk basımı "Gönülçelen" ismiyle yayınlanmıştır ve Teoman aynı isimdeki şarkısını bu kitaptan esinlenerek yazmıştır.

Kitabı bitirdiğinizde tuhaf bir duyguya kapılıyorsunuz..Sanki sonsuza kadar sürse okunabilir bir tadı var ve bu tat damağında kalıyor insanın..Okumanızı öneririm..

1 gun icerisinde, bir solukta okuyup bitirdim ve bayildim!
"Göl donunca icindeki ordekler nereye gidiyor?" sorusuyla hem guldurdu hem dusundurdu beni. Bunun gibi daha bir cok alti cizilicek ve uzerinde dusunulecek konu ve cumle var bence kitapta.Herkesin okumasi gerektigini dusundugum, degisik dili ve anlatimiyla fark yaratan bir kitap.

Okunması gereken 100 kitaptan biri olarak seçilmiş ama nasıl seçilmiş anlamadım. Büyük bir hevesle başladım ama beklediğim gibi değildi. Sıkıcı değil ama 100 kitap arasına girmeyi de hak etmiyor bence.

Her yaşta okunabilecek az sayıda kitaptan biri... Ergenlik döneminde farklı, yetişkinlik döneminde farklı tatlar bulabileceğiniz bir hikaye. Şu dünya ile derdi olup da Holden'la kendini özdeşleştirmeyecek insan yoktur yeryüzünde!

Geçtiğimiz günlerde ölen J.D. Salinger'ın insanlığa bıraktığı en büyük mirastır, eski adıyla Gönülçelen, yeni adıyla Çavdar Tarlasındaki Çocuklar.

Okuldan kovuluşu ve son geceyi dışarda evinden uzakta geçirmeye çalışan bir Amerikalı bir gencin öyküsü. Keşke daha önce okusaydım dediğim bir kitap oldu, kitabın son sayfasını kapattığımda. Anlatım ve kurgu mükemmel.

Çavdar Tarlasındaki Çocuklar, akıcı ve sürükleyici bir kitap. Bence her ergen Holden Caulfield'ın düşündüklerini, hissettiklerini hayatının bir köşesinde hissetmiştir. Onu en iyi biz, ergenler anlarız diye düşünüyorum. Büyümenin ne kadar can yaktığını okuyucuya gösteren bir kitap. Tekrar tekrar okunabilecek bir kitap. Ben orjinal dilden okuduğum için çeviri kalitesini bilmiyorum. Ama, eğer kötü çevirmişlerse kitaba, J.D Salinger'a ve Holden'a saygısızlık olmuştur. Onun dışında herkese öneririm. Her ergene ve ergen olmanın nasıl bir şey olduğunu unutmuş her yetişkine..

Çok güzel, çok akıcı bir gençlik romanı...

"adam piyano çalarken yüzüne doğru bir ışık tutmuşlardı. parmaklarına doğru değil. zaten izleyenlerde parmaklarına dikkat etmiyordu" kitaptaki bu kesitten de anlaşıldığı üzere yazar insanların samimiyetsizliklerine dikkatleri çekmek istemiş. ayrıca yer yer kendi hayatı ile ilgili kesitlerde var. örneğin;" epey cahilimdir ama çok kitap okurum". son olarak bu yazar 1952 den beri insanlara küs yaşıyor. hiç kitap yayınlamamış o tarihten beri. saygılarımla.

Ergenlik çağlarındaki asi bir genç... Bu kitaptan sonra Jerome David Salinger'a çok büyük bir hayranlığım oldu. Diğer Kitaplarını da tavsiye ederim.

o yaştaki bir çocuğun düşüncelerini, konuşmalarını ve anında değişen ruh halini çok güzel yansıtmış. Ben beğendim kısa sürede okuyup bitirdim okumanızı öneririm

ergenlik döneminin çatışmalarıyla zorlanan asi olmaya çalışan kırılgan bir çocuk.çok sevimli özellikle kız kardeşine olan sevgisi beni gülümsetti ama yetişkin bireyler için sıkıcı olabilir gençlerin yada ergenlik döneminde çocukları olan ebeveynlerin ilgisini çekebilir.

Ojinal adının çevirideki karşılığı ''çavdar tarlasında çocuklar''ama yıllar önce can kitabevinden yayınlanan haliyle okuduğum ''gönülçelen'' ismi daha kulağa hoş geliyor bence.Çok eğlenceli bir kitap olduğunu düşünmüyorum ama kesinlikle sıkıcı değil.Pek çok insanın okuyup kendinden bişeyler bulduğu,her daim okunacak hatta tekrar tekrar okunacak böylesine değerli bir kitabın eğlenceli veya çok sıkıcı olması bişey ifade etmeyecek bence...bazı kitaplar öyle yada böyle mutlaka okunmalı bu da o kitaplardan...

her ne kadar geç keşfetmiş olsamda, önce bi 16-17 yaşlarında okunulması gerekir; 20li yaşlarda da tekrar okunup hazmedilmesi...

Mükemmel eğlenceli, aynı zamanda duygusal bir kitap. Ayrıca yazarın tek eseri olması da kıymeti ve damakta kalan lezzetini artırıyor. Evet, belki size yaşamın anahtarını vermiyor, kitap bittiğinde elinizde somut bişeyler kalmıyor ama; bıraktığı duygu gerçekten harika. Şiddetle tavsiye edilir.

son derece samimi bir roman.16-17 li yaşlarda okunması tavsiye olunur aksi takdirde 'bu kitap bana ne kazandırdı şimdi' de denilebilir,fazla birşey beklememek lazım.Yazarın ses getiren tek romanı,birçok kitaptan farklı, tavsiye olunur.

Bir solukta okuyup bitirdiğim bir kitap değildi gönülçelen. Ama yine de iz bırakan kitaplardan oldu. Kitabın dürüstlüğünü insanların içindeki iki yüzlülüğü açığa çıkarma şeklini sevdim. Karakter biraz asi gibi görünen bir çocuk ama insan tepkilerinde haklı olduğunu düşünmeden edemiyor ve belirli bir yaş dönemini kanımca çok güzel anlatmış ve kuşakların sırasında ne kadar birbirlerine uzak olduğunu... .

bir solukta okuduğum,kimi yerinde gülmekten kırıldığım ama satır aralarına serpiştirilmiş mesajları buldukça ve doyumsadıkça sevinçten dört köşe olduğum bir kitap.ve salinger hayranlarına bir yenisi daha eklenmiş oldu böylece.okuyun derim hayatın ne olduğu hakkındaki fikirleriniz yerinden sarsılmış olacak.son olarak kitaptakilere benzer bir cümle:bu lanet kitaba bittim!

İlk olarak İngilizce aslını okuduğumda çok beğendiğim, daha sonra bu çevirisini de çok beğendiğim harika bir eser: Gençlik problemleri, sevdiği birini kaybetmenin acı yüzü ve korkunç bir savunma mekanizması arasında gidip gelen kaybedilmiş bir yaşam

Holden benim kahramanım. Gerçek bir insan değil de bir roman kahramanı olduğu için çok üzüldüğüm iki karakterden biri...Onun hikayesini okuyunca aynı yaşlardaki kendi durumum geldi aklıma-ve arkadaşlarımın durumu. 16 yaşında, zekası yaşının üzerinde, etrafa garip gelen davranışlarda bulunan ve çevreyle uyum sağlayamayan bu genç adamın düşüncelerinin keskinliği, yapmacıklıktan uzaklığı ve hayata bakış açısı çok etkileyici. Holden'ı seviyorum, Salinger'i de.

16 yaşında bir çocuğun hikayesi. Kimi zaman elde etmek istediklerine karşı yaşını küçük bulan kimi zaman olmak istediği o yaşlara imrense de o hayata evet demeyen..Pencey daha geniş yorumlarsak reşitlerin yaşadığı dünya belki de.Yetişkinlerin sahte dünyasının küçükler dünyasında belirişi bir nevi. Sorun sadece bir okul değil. Pencey’in nihayeti de farklı değil belki Pencey dünyasından.
Kendi içinde sancılar çeken bir çocuğun sahte dünyaya haykırışları. Öfke kelimeleri yoğunlukta. Suiniyet had safhada neden-sonuç çözümleme girişimlerinde. Zihinde canlı varlıklar bırakıyor okuma neticesinde, sıkıntılarını her ne kadar öfke kelimeleri ile dile getirse de olay örgüsü içinde kayboluyor çoğu zaman söylemek istedikleri, haykırışları..

Ne saatlerce saçlarımı tarıyorum aynalarda güzellik peşinde boş vakit geçirmelerde, ne kızlarla hoş vakit geçirme amaçlarım arasında, ne yalandan övmelerde bulunuyorum ne de gereksiz sövmelerde, ne birinden nefret ediyorum ne de birine yaranmaya çalışıyorum, ne susuyorum ne de konuşuyorum.
Herkesin övgüler yağdırdığı Pencey dünyası değil benim dileğim. Herkes yanlış biliyor, bana “yalan” gelene “doğru” diyor.
Yalanların cirit attığı karmaşalardan, anlamsız çabalardan, boş konuşmalardan uzak bir yer arıyorum. Çok şey mi istiyorum.Çavdar tarlası olsun belki. Saf ve masum çocuklar oynasın. Ben onlarla olayım. Uçurumlardan koruyayım onları. Allie olsun bir de. Onu ne çok severim.Phoebe de olsun, onsuz da yapamıyorum.

Son derece yalın bir roman. Bir kez okuduğunuzda tekrar okumak isteyebiliyorsunuz. Sürekli, okumakta olduğu okullardan atılan samimi bir çocuğun içsel anlatımı ve oldukça da güzel. Aslında çok akıllı olan bir çocuğun, büyüklerin dünyasına direnip, hayatı sorgulaması ve anlamı araması sürecinde geçirdiği buhran başarıyla aktarılmış. Aslında bu kitap için fazla söze gerek yok bence, romanın kahramanı Holden Caulfield' ın konuşma tarzıyla konuşmak gerekirse: ''BU LANET KİTABA BİTTİM...''

Aslinda akici bir kitap,baymiyor,cabucak bitiveriyor da,roman kahramani ilginc karakterde biri,bu kitabin Amerikada okullarda okutuldugunu biliyormuydunuz.Kendisinle barisik olmayan herseyden bikan bir tip..okul caginda belki hepimizin dönem dönem düstügü durum,sorguladigi yasam,vurdumduymazlik ve bosvermislik...Belki su anda o durumda olan cok gence örnek ve yol gösterici..Kitabin icinde bir-iki cümleyle verilen bir ana cümle var..Sizde bulun..Harika

Salinger'in kitabını bitirdiğimde kısa süreli bir şoka girdim desem yalan olmaz.
Yazar Holden'ın macerasını belki de tüm gençliğin macerasını birkaç güne sığdırmış.Bir noel öncesi yola çıkan Holden sürekli kaçıyor.Tıpkı Rimbaud gibi tıpkı bu toplumdan sıkılan herkes gibi. ve işte son.Toplumun kendi gibi olmayanları gönderdiği o Psikyatri kliniği.
Kitaptaki karakterler çok orjinal.Özelliklede -Salinger'in dilinden söylersek-bizim Phobe.
Amerikan edebiyatının bu münzevi yıldızı tek bir roman yazmış ama gerçekten çok sıkı bir roman yazmış.

Bu kitab bir döneme damgasını vuran beatlerin en önemli kitabı kıyafetiyle, olaylara bakış açısıyla, yaptıkları müzikle(Beatles) klasik Amerikan gençliğinden ayrılan bir kesimlerdi bu kitapta da J.D. Salinger kendini ifade edebilmeyi etkileyici bir dille başarmıştır ve içindeki farklı mizah anlayışı kitap için elbette bir artı not teşkil ediyor çoğu kişi için hayatında okuduğu en mühim kitap olma özelliğini bundan yüzyıllarca sonra bile koruyacağına kuşkum yok. Çünkü yazar kitapta yapaylaşmayıp yaşadıklarını alaycı bir dil ile anlatmaya çalışmış oldukçada başarılı olduğu kabul edilmeli.

"Okunması gereken bir klasik"
Bir Amerikan klasiği haline gelmiş olan bu kitabında Salinger, çocukluktan erginliğe geçiş çağındaki biri olan Holden'ın yaşadığı çelişkiyi anlatıyor. Yapmacık davranışları eleştirerek samimiyeti arıyor. Bu kitabın başka bir çevirisi de "Gönülçelen" adıyla Can Yayınları tarafından yayınlanmış olmasına rağmen ben bu çevirinin daha iyi olduğunu düşünüyorum.
Salinger, çok uzun zamandır yazmamasına rağmen hala çok sayıda "fanatik" sahibi bir yazar. İnternet'te de bu kitapla ilgili pek çok site bulabilirsiniz.
Kitapla ilgili ilginç olan bir nokta daha var. Başrollerinde Mel Gibson ve Julia Roberts'ın oynadığı Türkiye'de Komplo Teorisi adıyla gösterilen filmde de belirtildiği üzere ünlü insanlara suikast düzenleyen birkaç kişinin evinde bu kitap bulunmuş. Hatta filmin kahramanı da kitaptan birkaç tane edinmişti.

Amerikan klasik burjuva edebiyatına bir örnek daha.Salinger o kadar sıkıcı ki,bu kitabı hic bir yönetmen sinemaya uyarlamak istemezdi.Kitaba ismini veren çavdar tarlasındaki çocukların betimlendiği satırlar dışında kitabı okuken yalnızca içinizin sıkıldığını ve boşa vakit geçirdiğinizi hissediyorsunuz.Amerikan kültürünün o ezberlediğimiz klişelerinden oluşturulmuş bir kitap.Kurgu mu? bu adam hiç Yaşar Kemal okumamış..