E-Dergi

Bu sabah bitirdim. Karar verdim bir daha okumayacağım bu yazarı. Türk Dili ve Edebiyatı bölümü mezunuyum ama sabırlı değilim. Güzel anlatım teknikleri olmasına rağmen konunun oldukça ayrıntılı anlatılmış olmasından dolayı , 533 sayfa, bu kitabı okumak benim için biraz zor oldu.

Kitabı dün gece yarısı bitirdim. Kitabın Sınıf başlıklı beşinci bölümü başlı başına ayrı bir kitap olabilirmiş. Zira bu bölüm çıkarılmış olsa kitapta konu bütünlüğü sağlanmış olabilirdi.Bu eser için sevgi ve merhamet konulu ve sınırlı bir şahıs kadrosu ve yine sınırlı bir mekan içinde geçen uzunca bir hikaye diyebiliriz. 5. ve 6. sınıf öğrencilerinin okumasını tavsiye ederim.

Yazarı bilinmeseydi "Masal" türünde bir kitap diyebilirdim. İlkokul öğrencilerinin anlayabileceği bir dilde yazılmış.

Başlarda sıkılmıştım , sonlara doğru daha iyiydi. Son bölümde tesadüfen gerçeğin ortaya çıkması pek inandırıcı olmamış. Mükemmel bir eser değil ama 5. ve 6. sınıf öğrencileri rahatlıkla okuyabilir.

Eserin yazarıyla seneler önce TÜYAP kitap fuarında tanışmak nasip oldu. Bu eseri satın alıp ona imzalatmıştım. Sonra okumaya nasip olmadı. Bir öğretmen arkadaşımızın çocuğu olan 7. sınıf öğrencime bu eseri hediye etmiştim. Çok sıkıcı olduğunu söylemişti. Zeki bir öğrenciydi ve söylediklerine bir anlam veremiştim. Bu hafta okudum ve maleesef öğrencim haklıymış. Bu eser kesinlikle hak ettiğinden fazla övgü almış. Bazı kısımlarının güzel olduğu doğru ama bu eseri 14 yaş üstündeki herhangi biri aynı saflıkla okuyamaz ve Yeşilçam tadında gerçekçilikten ve mantıktan uzak bu eserin satın aldığım için çok pişmanım. Beyaz Kanatlı Kuş veya Uçan Sınıf adlı eserlerin öğrencilerin daha fazla ilgisini çekeceğini düşünüyorum. Nostalji olsun diye mi öğrencilere bu kitabı kitap okuma yarışmasına aldılar bilemiyorum.Eserin en kötü yanı kişileri kafamda belirli bir yere oturtamamamdı. Sanki yazar kitabını fazla üzerinde durmamış gibi. Kararsızlık içinde konuyu uzatmış. Bu eseri okuyan biri Fadiş’in kötü bir siyah beyaz filmin içine düştüğünü anlayacaktır. Tamamen mizansen olduğu belli olan ve de yazarın tercihine göre bazen iyi veya bazen kötü oluveren karakterler arasında Fadiş ne kadar gerçekçi olabilir ki? Tren sahnesini Hafize ninesine anlattığı bölüm içimdeki sıkıntının zirve yaptığı andı. Zira hiç de inandırıcı değildi. Bu şekilde konuşan küçük bir çocuk olamaz, dedim. Çevre tasvirleri kısıtlı. Ramazanda köy odası anlattığı bölüm fena değil. Tabii ki yazarın kadın olmasından kaynaklı bir durum bu bence. Meyve bahçeleri de öyle. Büyük ihtimalle içinde yaşadığı çevreden olaylardan esinlenerek yazılmış. Aslında Fadiş gerçek olamayacak kadar hayali bir dünyanın kahramanı. 1963-2009 yılları arasında kesintisiz olarak 73 kitap yazan bu yazarın diğer eserlerini okuyacağımı hiç sanmıyorum. Bunu öğretmen bir meslektaşı olarak söylüyorum.