E-Dergi

Dönemin tanığı insanlar vardır. Günü yaşarken her anı iyi izler, görür, duyar, analiz eder, sentezler ve farklı bir bakış açısıyla yorumlar. Bu müthiş bir bilgi birikimini gerektirir. Selçuk Şirin hoca da eğitimden adalete, kültürden siyasete, ülkemizden diğer ülkelere kimi zaman tarihsel kimi zaman sayısal verilerle kimi zaman da kendimizle yüzleşmemizi sağlayan içimizi acıtan cümlelerle bunu öyle güzel yapmış ki... Yüreğine, kalemine sağlık Selçuk hocam...

Canım öğrencim Deniz Yıldırım ile Fazıl Say konserine gidip parmaklarının piyanoya dokunuşuyla başlayan ve hepimizi büyüleyen anları hissetmek, iyi ki aynı dönemde yaşıyoruz, iyi ki aynı havayı soluyoruz demek çok keyifli. Kalemiyle tanışmak, sözcüklerin insana hissettirdiği sıcacık duyguda anılara doğru yolculuk yapmak da çok güzel. Yüreğine emeğine sağlık Fazıl Say. İyi ki varsın. İyi ki bu toprakların dokusunu bize doyasıya yaşatıyorsun...

Çok severim Mehmet Başaran'ı. Hayattayken birkaç defa söyleşisine gitmiştim. Onu okumak, izlemek inanılmaz keyif benim için. Kaleminin başka bir tadı vardır. Bu kitabını yeni fark ettim. Hasan Ali Yücel'in Milli Eğitim Bakanlığı yaptığı dönemde Köy Enstitüleri'nde öğrenci olan Mehmet Başarın'ın dersine girmediği halde öğrenci öğretmen ilişkisinin en güzel örneği. Öyle sıcacık bir anı kitabı ki okurken hüzünlendim, mutlu oldum, kızdım, yazık oldu dedim. Ah keşke dedim. Yeni yeni öğrenmeler yaşadım. Demiş ki Hasan Ali Yücel ki bu sözü çok severim:
“Bir kişinin atacağı dev adımlardan çok, bin kişinin atacağı insan adımlarını istiyordu Yücel.” Sayfa 198

İyi ki bu dünyadan bir Sabahattin Ali geçti. Her kitabı ile başka başka yolculuklar yapıyorum. Bu kitabı beni başka türlü etkiledi. Bu kitabı hazırlayanların emeklerine, yüreklerine sağlık. Hem kendisinin yazdığı hem de ona gelen mektupları asılları ile birlikte düzenleyerek kitap haline getirmişler.
Mektupların yeri öyle farklıdır ki, hem yazanın kendisinden hem de yaşadığı dönemden izler taşır. Yaşanılan olaylar duyguların sıcaklığı ile sözcüklere yansır. Okurken insanın içini ısıtır, kimi zaman gülümsersiniz, kimi zaman hüzünlenirsiniz, kimi zaman da kızarsınız. Bazen aaaa olaylar hiç de öyle değilmiş dersiniz okurken o satırları. Bir daha ah ah ah yazık olmuş Sabahattin Ali'ye dedim. Biraz daha yaşasaydı, biraz daha üretseydi, biraz daha sözcüklerin buğulu dünyasında gezinebilseydik...

Alişan Kapaklıkaya Silivri'ye geldiğinde seminerine gittiğim zaman tanıştım Dilek Cesur ile. Kitabı konuştuk, öğretmenim okumanızı isterim demişti. Kitabı elime alınca arka kapağındaki "Ben çocuğumu en iyi şekilde anlamak; sorunlarımı sevgi ve sabırla çözmek ve ona miras olarak mutlu bir çocukluk bırakmak istiyorum!" diyorsan bu kitabı mutlaka okumalısın." sözü çok iddialı geldi. Satırlar arasında gezinmeye samimi bir sohbet havasında başlayınca satırlar su gibi aktı. Öğrenmek, öğrendiğini uygulamak ve rol model olarak aktarmak ve öğrenmeye rehberlik etmek. Güzel, akıcı, bildiklerimi anımsatan, örneklerle hissettiren, zaman zaman duygulandıran bir kitap olmuş. Emeğine yüreğine sağlık Dilek öğretmenim. Okunmalı derim, özellikle anneler babalar...