E-Dergi

Uzun zamandır okumak istediğim bir seri. Arkadaşım Erol Altuntaş ile birlikte okumaya karar verdik. Şevket Süreyya Aydemir çok beğendiğim okurken kalemine güvendiğim bir yazar. İlk Toprak Uyanırsa eseri ile başlamıştım. Sonra Suyu Arayan Adam ve Sevgili Atatürk'üm ile ilgili Tek Adam serisi. Tarih ile ilgili konuşurken okumadan yorum yapmak, atıp tutmak, ahkam kesmek çok üzer beni. Nerede yazıyor dediğinizde birilerinden duydum, bir yerlerde okuduğum denir. Oysa kimden okuduğunuz çok önemlidir. Farklı farklı bakış açılarına sahip kalemlerden okumak, o dönemi yaşayanlardan okumak ve de olayları dönemine göre değerlendirmek gerekir diye düşünürüm. "Bizim tarihimiz halk çocuklarının tarihidir. Halk denilen hazinenin tükenmez verimliliği, Türk tarihinin akışında bu akışa damgasını vuran bütün Önder Şahsiyetlerin kaynağı olmuştur. Bu kaynak onları doğurmuştur, kucağında büyütmüştür, şekillendirmiştir. Denilebilir ki Türk Tarihi, aslında, Halkın ve Halktan gelenlerin tarihidir."

Gülseren Budayıcıoğlu öyle farklı bir kalem ki kitaplarını okurken sanki randevumu almışım, odaya girmişim ve onun karşısındaki koltuğa oturup sohbete başlamışım gibi hissediyorum. Düşünmeyi düşündürüp, ön yargılarımızın bizi nasıl sardığını, insanlığın sözde değil özde olduğunu, yaşadıklarımızla yüzleşip onların özüne inmenin önemini fark ettirirken insanın kendini bulma yolculuğunda yüreğe dokunarak, sevgi tohumları ekip işleyerek güzel bir yolculuk yaşatıyor...

Sevgili dostum Sergul Boz Kocak öğretmenim demişti ki kaldı mı Köy Enstitüleri ile ilgili okumadığın kitap. Ooooo dolu var. Farklı farklı bakış açılarıyla farklı kalemler. Okudukça içim sızlıyor, okudukça hayran kalıyorum, okudukça başka bakış açısı ile bakıyorum, okudukça çok şey öğreniyorum. Fakir Baykurt'un bu kitabından başka türlü etkilendim. Nasıl bir vizyon, nasıl bir çalışma, nasıl bir emek, nasıl bir özveri onu hissetmeye onu anlatmaya kelimelerim yetmiyor. Sözü Köy Enstitüleri'nde yetişen Fakir Baykurt'a bırakalım en iyisi. Der ki sayfa 127'de:
“Enstitüleri açarak, orda öğretmenlik, yöneticilik, usta öğreticilik yaparak yetişmemizi sağlayan adlı adsız bütün öğretmenlere, yöneticilere candan, canımdan teşekkür ediyorum. ..."

Hıfzı Topuz'un "Elbet Sabah Olacaktır" kitabında Mihri Müşfik adı ve kaynak olarak da bu kitap dikkatimi çekti. İlk kadın ressamımız olduğunu hatta Cumhuriyetin ilanından sonra Atatürk'ün portresini yapan ilk Türk ressam olduğunu da bilmiyordum. Emre Caner'in daha önce Kaplumbağa Terbiyecisi kitabını merakla, keyifle çok beğenerek okudum. Bu kitabını o kadar beğendiğimi söyleyemeyeceğim. Mihri Müşfik Hanım ile ilgili bilginin azlığından dolayı mı başka bir şey mi bilmiyorum ama sanki biraz zorlama ve sığ buldum kitabı. Roman kahramanı Ulaş'ın Mihri Müşfik Hanım'ın izinde kendi hayatı ile ilgili içsel yolculuk yaparken tüm duygularıyla yüzleşmeye çalışıyor.

Aslında okuduğumu ve filmini izlediğim hissi var sürekli Sol Ayağım kitabıyla ilgili. Öyle çok söz yazı ve parça parça film izledim ki okumuşum zannediyordum. (Bazen de tam tersi okuruz okumamışız gibi gelir.)
Benim için Sol Ayağım'da öyleydi canım öğrencim Deniz Yıldırım ile konuşurken ikinci kitabı olduğunu öğrendim. İkincisini okumaya niyetlenince dedim birinciyi de tekrar okuyayım. Fark ettim ki aslında okumamışım. Azmin, emeğin, sevginin gücü
Kimimiz sürekli bahaneler uydururken, her zaman bardağın boş tarafına odaklanırken hayata eşit şartlarda gelmediğimiz kişiler neler yapabiliyorlardı, elini kullanamıyordu ama sol ayağı ile resim çizmeye başlayıp yazılar yazabiliyordu. İlk elleri olmayı ayak parmaklarıyla daktilo yazan birini görmüştüm. Şok geçirmiştim nasıl yani diyerek..