E-Dergi

Baba ve oğulun hayatını kesiştiren bir film var kitapta. Her bölümde başka bir karakterin ağzından okuyoruz neler olduğunu hayatlarında neler yaşandığını. Tek bir kişiden çıkıp yine o kişide birleşen hayatları okuyoruz. Roman gibi ama aslında minik bir hikaye kitabı da olabilirmiş.

Yekta Kopan'ın ilk öykü kitabı olup orada yer alan ilk öykünün sonundaki cümle çok vurucudur:

"belki gerçekten de bazı şeyler hızla sonuna ilerlemeden, yarım bırakıldığında güzeldir."

öykülerinde sürekli yazarın hayatına atıfta bulunulmuş, yakın zamanda babasını kaybetmenin verdiği acıyı dibine kadar okurlarına da yansıtan bir kitab. portobello 22 hiç kuşkusuz kitabın en can alıcı öyküsü

aile kurumunun çürümüşlüğünü, ilişkilerin altının ne kadar boş olduğunu bir kez daha yüzüme çarpmış kısa ve öz roman

kitap boyunca sorguladığı şeyler için okunması gereken bir kitap. Her zamanki gibi şüpheleri değişik değişik kişilerin üzerine çekip ters köşeye yatırıyor Ahmet Ümit ama onun için değil de her bir karakterde hayata dair değişik ayrıntılar gördüğünüz için okunuyor bence.