E-Dergi

kitabı okurken tüylerimin defalarca diken diken olduğunu hatırlıyorum. çok güzel bir kitap. bir daha, bir daha okunabilecek kitapların başında geliyor benim için.

Kitap yazarın farklı yerlerde yazmış olduğu -çoğu yazısı dergi yazısı- makalelerinden oluşuyor.
Kitabın genel konusu daha çok itikadi mezheplerin(Eşari- Mutezili- Maturidi), Türk Halkının ahlakının ve Atatürkçülüğün eleştirileri şeklinde yer alıyor. Yazarın anlatım tarzını sevdiğimden ve akademik dili çok akıcı şekilde kullanmasından dolayı kitabı çok rahat okudum ve çok beğendim. Kitabı okurken kendi kendime hep; "işte ben de bundan bahsediyorum" dedim durdum.
Sanırım artık İlhamiyatları okuma vaktim geldi..

Kitapla ilgili ne yazmalıyım diye düşünüyorum..
Zengin ve ileri derece de burjuva olan kahramanımız hayatta bezmiştir çünkü çok zengindir ve ne isterse oluyordur ve bu sebeple de kendisini heyecanlandıracak bir şey bulamaz, bu durumda onu hayattan zevk alamaz duruma getirir.
Bir gün at yarışına gider -o arayı atladım- orada bir kadın ve kadının şişman dediği kocası dikkatini çeker. Şişman kocanın at yarışı kuponlarının ortalığa saçılmasına sebeb olan kahramanımız, bir kuponun üstüne ayağını basar ve şişman kocanın kuponu bulmasına mani olur. Bu yaptığından dolayı hem zevk duyar -enteresan bir şekilde- hem de kendisini ahlaksızlık, hırsızlık ile suçlar ama biletin üstünden ayağını çekmez. Üstüne üstlük bu kupona para çıkar ve gider o parayı alır. Bu parayı almasından duyduğu utanç ve aynı zaman da heyecan gerçekten okumaya değerdi.

Kitabın sonu tek kelimeyle muhteşemdi. Baştaki anlatımından Zweig'in her kitabında olduğu gibi; kadının intihar edeceğini sandım ama.. ama işte.
Kitap kocasını genç bir piyanist ile aldatan bir kadının, piyanistin sevgilisi sandığı bir kadın tarafından tehdit edilmesi ve tehditlerin şantaja dönüşmesiyle başlıyor. Kadının bu aldatmayı kocasının öğrenmesi, yıkılacak dünyası, çocukları falan derken yaşamış olduğu korku hissi sizi alıp götürüyor.
Zweig'in her kitabında olduğu gibi bu kitabında da kahramanın psikolojik durumu üzerinde durulmuş ve her bir hissi -ki bu his çoğunlukla korku- detaylı bir şekilde anlatılmış. Öyle ki, o his sizi sarıyor, içine alıyor.
mutlaka okunmalı.

Cemal Süreya benim içimi yakar, Her satırın yolculuğu çiçekli bahçeleri önümüze serer, Her kelimenin getirdiği ahenk hafif bir yağmuru karşılar.. rüzgarın tınısını, çiçeklerin kokusunu, yüzünüze düşen bir kaç damla yağmura karışan göz yaşını hissetme ihtimaliniz, yüreğinizi neyin yaktığını bilemediğiniz o duygularla karışır. Havanın pusu, bahçenin büyüsüne karışır.. İyi ki varsın Cemal Süreya.