İnsanın içine işleyen sıcak bi hikayeydi. Çoğu duyguyu bizzat yaşadım. Mesela babasının parkta düşüşünü ve ona kimsenin yardım etmemesi üzerine nasıl ağladığı okuduğumda içim çok burkuldu. Sanki onu ben yaşamışım gibi... Ya da arabayla geçerken bir yere gelince babasının saygıdan arabayı yavaşlatması... Hem de her seferinde... Çünkü bir zamanlar çok iyi,çok yardımsever, merhametli insanlar varmış orada. Ve merhametli çocuklar görmek... Köydeki sıcak dostluklar, akrabalıklar... Kısacası güzel kitaptı.