Anayurt Oteli Hakkındaki Yorumlar

Bireyselligin en guzel anlatimlarindan bir tanesi...Takintilarin insan hayatindaki yeri...Kucuk bir kasabada gecen ve okumaya baslandigi andan itibaren sizi kendisine ceken bir yapit...

beni aşırı karamsarlığa sürükleyen bir kitaptı.zebercet'in içinde bulunduğu ruh halini hissetmek beni çok yordu.o kadar tek düze bir hayat ve hiç bir şeyi umursamayacak bir karakter yapısına sahip zebercet'in hayatının birdenbire bu kadar değişmesi inanılmaz bir ustalıkla anlatılmış.

Zebercet "garip" bir adam, fazlasıyla yalnız, "garip" cinsel istekleri var. Sıkıcı, monoton bir hayatı var. Ama hayatında "hiç kimse" yok. Beklediği, bir hatun kişi var, hayal dünyası sadece bu kadın. Ve onun gelmeyeceğini anladığında yapacağı tek şey kalır. Daha fazla bu anlamsız hayata katlanmamak. Ve intihar eder. Konakta yani Anayurt Oteli’nde kalırken aynı zamanda konakta yaşamış olanların hayatlarının derinliklerine de iner. Zaten onun hayatı tuhaftır, ismi de öyledir: ZEBERCET. Güzel bir eser, bana biraz Oğuz ATAY tadı verdi. Psikolojik tahliller çoğunlukta. Ve cinselliği de ilginç yönleri ile işliyor.

Antisosyal birinin iç dünyasını anlatan bir yapıt. Kuşkusuz içerdiği psikolojik anlam doyurucu; ancak açıkçası ben kurguyu çok beğenmedim; ancak zaten antisosyal bir kimsenin yaşamının da renkli olmasını bekleyemem. Olaylar çok donuk olduğundan kitap da donuk bir kitap. Kısa olması bu açıdan uygun olmuş yoksa okuyucuyu fazlasıyla sıkabilirdi. Görüldüğü üzere kitap hakkında ne olumlu ne de olumsuz bir yorumum var. Sübjektif olarak "sıkıcı" bir kitap ama objektif olarak baktığımda da zaten olması gereken o.

anlaması zor. ama insan tüm bunlar neden diyor ister istemez. zebercet ölmeli idii ve öldü
...hemde kendi elinden

Yıllarca yalnız kalmış, hayatı tekdüze geçmiş, sıradan gelip geçici kişilerle geçmiş Zebercet'in hikayesi anlatılır romanda. Zebercet'in ne bir annesi ne bir arkadaşı vardır. Otelden başka tek arkadaşı, uyurken odasına girdiği ve seviştiği temizlikçi kadındır. Cinselliği bile hayallerden faztazilerden yoksun yalnız ve heyecansızdır.
Bir gün Ankara treniyle gelen kadın ile hayata bakışı değişir, O kadının geri gelmesini beklerken hayatta birçok şeyi kaçırdığını farkeder. Neredeyse otelden hiç dışarıya çıkmamıştır. Otelden çıkmaya başlar, gezer, horoz dövüşlerine gider, insanlar ile konuşmaya başlar, toplum içine karışır.
Yaşadığı anlamsız hayat ve yalnızlık ile konuşmaya başlar....
Sonunda sade, tek düze yaşamından kurtulduğunda ise yanlış yollara sapar ve cinayet işler. İşlediği suç onun pek umurunda olmaz, otele polislerde dahil gelip gidenler olduğu zaman bile yakalanma endişesi duymaz.
Bütün anlamsızlıklar ve yalnızlık içinde yaşamanında anlazsız olduğunu düşünerek kendisini asar.

Mutlaka okunması gereken bir başyapıt...

Zebercet sanki bazen aniden omzumun dibinde bitiveriyor. Bilmem ki, biraz ürkütücü, biraz tuhaf, ama yakınımda işte, hep. Tanışmalısınız mutlaka. İpin ucunda nasıl döndüğünü görmek için, yalnızlığını bir parça olsun algılayabilmek için, kendiniz için.

Eser şaşırtıcı derecede düşündürücü. Adeta "Suç ve Ceza"nın Raskolnikov'u Zebercet olarak karşımıza çıkıyor. Okuyucuyu saran, bazen Zebercet'in karmaşık duygularını çözmek, ona yeni bir yaşam bağışlamaya çözmek istiyor okuyucu...

Türk Romanına farklı bir soluk getiren Atılgan'ın yalnızlığı, sevgiyi, iletişimsizliği, başkaldırıyı kaleme aldığı romanı...

1973 yılında yazılmış olmasına rağmen günümüz Türkçe'sini koruyan;duru ve doğrudan;fakat rahat anlatımı ile aslında bir otelcinin günlük yaşamından ibaret olan "sıkıcı" olarak adlandırmaya yatkın bir konuyu roman haline getirebilmek zor bir iş.Psikolojik roman kategorisine sokabileceğimiz Anayurt Oteli,hafızalardaki yerini koruyacaktır.Okunması gereken bir eser.

hazin bir yalnızlığın sevgi'den çok ilgi'yi arayışının öyküsü..çarpıcı yalnızlık halleri..ruh hali kesitleri..acı bir son..gördüğü ilgiyi hak eden bir roman..

Yusuf Atılgan'ın önemli bir yapıtıdır
"Anayurt Oteli"
Platonik bir aşk ve bu aşka dayalı bir aldatma söz konusu romanda. Romanın erkek kahramanının intiharıyla sonuçlanan platonik aşk. Sanal bir zina.
Bu yapıtta erkek kahaman kendini bir türlü erkek özne olarak tanımlayamaz/kuramaz.
Kimliği belirsiz bir kadının otele gelmesi Zebercet'teki bu eksikliği ortaya çıkarır. Sonuç intihardır.

"İntihar, kan dökücü Tanrıdır." der Alvarez.
Burada Zebercet'in intiharının kadının otele gelişiyle yaşamında meydana gelen değişimden kaynaklandığı düşüncesi yanlıştır.
İntiharın temel nedeni kadının otele gelişiyle kahramanın, yaşamında meydana gelen değişim karşısında değişememiş olmasıdır.
İntiharın nedeni, kıpır kıpır ve sevgi dolu bir dünya karşısında Zebercet'in ruhunda bitmez bir durağanlığın yaşamasıdır.
"Yaşam diğerlerinin emrinde ölüm bizim." Montaigne