Elif Safak, bir karmasa romancisi. zitliklar uzerine bina ettigi romanlarini o kadar sade ve akici kurguluyor ki boylle birsey yazilamaz diyorsunuz, ve ihmal etmedigi sasirtici tesadüflerde romana ilginçli katiyor. Bit Palasta hepimizin yasadigi fakat hic birimizib dusunmedigi gerceklik, sacmalik denkelemini kullaniyor. ve bunu yaparken kendi birsey yazmiyor. saece karakterlerin nasil yasadigini ilginc bir uslupla aktariyor. ve sanki okurken bizi de apartmanin bir katinda oturuyoruzda bizde yasiyormusuz gibi oluyor.
ayrica kullandigi ogelerde ki mistizm de dikkat cekiyor. 10 un tamamlanmisligi, ve 8in sonsuzlugu gibi.
ve romanda insanlarin gelen kotulukleri hep disaridan bilmesi ve hic kendilerine bakmamasi de hayata dir cikarilacak notlardan. romandaki karakterler de ne disardan ne de tamamiyle iceriden. biraz bizden biraz oradan, bu da romanin karmasasina uygunluk gosteriyor.
kisacasi Bit Palas okunamsi gereken bir roman, Elif Safak taki edilmesi gereken bir yazar olarak ajandamizdaki yerini alacak