Beşpeşe Hakkındaki Yorumlar

yazarları daha önceden okumuşsanız hangi bölümü hangi yazarın yazdıgını anlayabiliyorsunuz . buda çok eğlenceli.

5 yazarın oynadığı bu edebiyat oyunu, harika ve eşsiz vakalarından biridir türk edebiyatının.
ilk çıktığı yıl alıp okumuştum. elden ele dosttan dosta dolaşan kitabıma eve dönmek nasip olmadı. şimdi yeniden ekliyorum sepete, diğer oyun arkadaşlarının yanında usluca dursun diye.

Düşünce çok hoşuma gitti heyecanla aldım fakat murathan mungan dışında hayal kırıklığı yaşadım.

Beş yazar ve beş ayrı üslup. Bazı yerler zorlama olmuş olsa da değişik bir deneyim. En çok Murathan Mungan ve Elif Şafak ın anlatımlarını beğendim. Okunmalı

Farklı yazarların birbiri ardına devam ettirdiği bir roman yazarların kalemlerindeki farkı görebildiğiniz bir sahne gösterisi

Çok çok çok kaliteli bir iş çıkarmışlar her bir yazarımızı ayrı ayrı tebrik ediyorum.

Farkli yazarlar farkli tarzlar farkli bir sunus. Okunmaya deger

Harika güzel bir kitap tavsiye ediyorum

Faruk ulay ın anlatımını beğenmedim. Hatta kitabı genel olarak beğenmedim. Farklı yazarların dilleri anlamam dışında pek faydasını göremedim.

Yorumlar şüpheli ama denemek lazım herkesin düşünce zevki birbirine uymayabiyor

farklı yazarların bir araya gelerek bir roman yazma fikri hele hele de murathan mungan da olunca çok ilginç geldiği için aldım. açıkçası romanın konusuna dalıp gidemedim. çünkü yazarların uslup farklılıkları birinin bir yöne giderken ardından gelenin bundan vazgeçmesi gibi şeyler ilgimi daha çok çekti. hangi yazarın ne ustalıkta olduğunu ve dili nasıl kullanıp konuyu nerelere çektiğinin fark edilmesi adına özel bir kitap.

Nasıl bittiğini anlamadığım,her bir yazarın bir diğerine kitabı teslim etmesinin hem onlardaki hissayatını merak ederek,hem de hikayenin devamını nasıl getireceklerini sorgulayarak okudum kitabı.Farklı bir his yaratıyor kısaca, mutlaka kitaplığınıza ve dağarcığınıza sığdırmanız gereken bir tecrübe...

Murathan Mungan ve Elif Şafak için aldım bu kitabı. Nitekim onların yazdığı bölümler hem kurgu hem de dil bakımından gayet iyiydi.diğer yazarlar ise kitabı mahvetmiş.onları okurken "bu kitabı okurken zaman kaybediyorum" fikrine kapıldım. Özellikle pınar kür berbat bir bitiriş yaptı. Daha önce söylenenleri okuyucuyla dalga geçer gibi "ben beğenmedim değiştiriyorum" demiş. Yazarlar arasındaki dil farkını görebilmek için okunabilir ama okuduktan sonra "bana ne kattı ki bu roman?"diye düşünebilirsiniz.

fikir gerçekten çok güzel ve ortaya konan ürün de başarılı. Bir yazarın diğerinin yazdığını okuyup üzeine devam etmesi zor bir şey ve üstesinden gelinmiş.

tarz farkının çok net görülebildiği bir kitap. zaten fikir de çok orjinal olduğu için insan merakla okuyor sonuna kadar. ayrıca kitabın kapağı da dikkat çekici ve çok başarılı bence.

5 ayrı yazardan aynı konu ve karakterler üzerine her bir yararın birinin kaldığı yerden devam ettirdiği güzel bir proje kitap. Bir roman üzerinde 5 farklı yazarın üslubunu tanıma fırsatı... Romanın konusu da ilgi çekici hatta bazı kısımlar soluk soluğa okunuyor tıpkı bazı kısımların sıkıcı olduğu gibi, yazarların üsluplarından kaynaklanan bu soruna rağmen yine de okunabilir bir eser.

yeşilçam filmlerinden çıkmış bir hikaye gibi. hiç beğenmedim. kaldı ki 5 yazarın üslupları da birbirleriyle hiç uyuşmamış. mantık hataları da ziyadesiyle fazla. tavsiye etmiyorum...

her bir yazarın farklı bir yeri. her birinin üslubu farklı. ama hikaye aynı ve herkes kendince yazıp bir sonuca varılmış. en sevdiğim yanı yazarların kendinden önceki yazılardan ince ayrıntıları yakalayıp kullanması olmuştu. sayfalarda yazıların tek taraflı oluşu ve yazı karakteri de hoşuma giden bir özellikti.

5 yazarın yazmış olması fikri çok orjinal gelmişti. Elif Şafak ve Murathan Mungan hayranı olan biri olarak her ikisinin de hangi kısımları yazdığını isme bakmadan da anlayabiliyorsunuz. Harika denemeyecek fakat okunması eğlenceli bir kitap

Beş yazarın (Murathan Mungan, Faruk Ulay, Elif Şafak, Celil Oker, Pınar Kür) birer bölümünü yazarak oluşturdukları Beşpeşe, Murathan Mungan ile başlıyor. Mungan'ın bu bölümde kadın-erkek ilişkileri üzerine yaptığı gözlem ve yorumlar dikkate değer. 18 sınırı getirebileceğimiz erotik sahneleri -yaş sınırı dahil kitaba sınırlama getirilmeli midir, tartışılır- ve akıcı anlatımıyla kendisini okutturan bir giriş bölümü olmuş...

Faruk Ulay ve Celil Oker isimleriyle ilk defa bu çalışmada karşılaştım, beğendiğimi söyleyemem...

Şafak yine tasavvufa meyleden genç kızı oynamış. Klişe oldu artık Elif Şafak'ta mistisizm kovalamak... Klişe ve sıkıcı açıkçası... Bereket ki Celil Oker bu sığ durumu bozmuş, Pınar Kür ise bir "yanılma" olarak kaydetmiş son kısımda.

Maceranın bağlandığı son bölümde Pınar Kür, meseleyi İstanbul sosyetesinin homoseksüelitesine bağlayıp bırakmış (Mungan da böyle bir şeyden bahsetmişti girişte. Yazar merkezli bir okuma yapacak olursak Mungan'ın kendi cinsel tercihiyle kolayca bağlantılanacak bir durum.). Yani eser, başlangıçtaki halinden fersah fersah uzaklaşmış.

"Keşke tamamını Mungan yazsaydı" dediğimi hatırladığım bu roman okunası, okutturulası bir çalışma olmuş...

5 farklı yazarı tek kalem yapan bu kitabı mutlaka okuyun.
Çocukluktan büyüklüğe kadar her alanda espirili ve yaşanılası yanlarımızı ortaya koyuyor.Bu romanı yeni açan bir çiçeğe benzetiyorum.

5 farklı yazar, her biri kendi hayal gücüne göre hikayeyi şekillendirdiği için kopukluklar var. İlginç bir çalışma olmuş ama bu paraya daha farklı kitaplar alınabilir.

Elif Şafak favori yazarlarımdan olduğu için, kitaplığımda bütün kitapları mevcuttur. Bu kitabın da beş yazarından biri olduğunu görünce tereddütsüz aldım. Ama beklentimi karşılayamadı. Konu oldukça sıradandı ama ben kitabın sonuna kadar hep bir noktada çarpıcı gelişmeler olmasını bekledim. Olmadı maalesef. Bir de kitabın dizaynını sevmedim. 676 sayfayı görünce insan kalın bir kitap bekliyor. Oysa kitap cep kitap boyutlarında ve tek sayfaya basılmış. Ama boş sayfalar da numaralandırılmış. Dolayısıyla aslında 300 sayfa civarında bir kitap bu. Fiyatını düşünürsek ciddi bir problem bence.

keyifli başarılı ve okunası daha ne olsun tavsiyelerimle...

beş farklı yazarın kaleminden çıkmış bölümlerle oluşmuş farklı türde bir roman okurken zevk aldım bölümlerin farklı yazarlar elinden çıkması sizlerinde gelişmeler üzerine hayal gücünüzü arttırıyor bakış açınız genişliyor

Kitapta ilgimi çeken ilk şey beş yazarın birarada yazmış olması. Sırayla bir yerlerde bırakıp diğer yazar kalınan yerden devam ediyor. Fikir çok orjinal geldi bana. Tabi yazarlar arasında Elif Şafak ve Murathan Munganın olması da kitabı almamda büyük etkendir. Konusu çok orjinal olmamakla beraber sıcak bir eser olmuş. Yazarlar arası geçişleri de çoğu zaman hissedemiyorsunuz bile. Tavsiye edebilirim

Birçok kişinin şikâyet ettiği farklılık zaten bu kitabın ortaya çıkış nedenidir. Eğer bölümler arasında anlatım fakı olmayacaksa beş yazarın bir kitap yazmasının ne anlamı var? Eğer yazarlar, kendi bölümlerinde öncekilerin üslubunu taklit edecekse zaten böyle bir projenin anlamı kalmaz. Bence müşterek kitap yazan yazarlar özellikle birbirlerine benzeyen üslup özelliklerini törpülemeli, mümkün olduğunca farklı yazmalıdır, farklı bakış açılarına, üslup özelliklerine meyletmelidir ki kalabalık bir kadroyla yazmanın anlamı olsun. Eğer kitapta Pınar Kür'le Murathan Mungan'ın ayırdına varmak istemeyenler varsa, bi zahmet bu yazarların tek başlarına yazdıkları kitapları okusunlar.

kitabın detaylarını hatırlamıyorum. birçok kişi tarafından sevildiğini de sanmıyorum. ama kabul edelim ki edebiyatın mekanik bir tarafı da vardır, yani beş kişi tek bir kitap yazabilir, kahramanları oradan oraya savurabilir. bir edebi eserde bence önemli olan şey her zaman amacının olması değil, ortaya çıkan şeyin estetik değeridir. bu kitap estetik anlamda o kadar da doyurucu değil, savruk. ama bakalım beş kişi nasıl yazmış diyorsanız bu oyuna siz de katılın ve elinizdeki romanın değil de o romanı okuyan sizin bir roman haline geldiğinizi farz edin, o zaman okumaktan zevk alacağınızı düşünüyorum.

Bu yazarlar her ne kadar büyük, şanlı Türk edebiyatında bir nokta bile olamasalar da okunmalıdır. Çünkü iyi örnekler yanında böyle zayıfklarda okunmalı ki büyüklerin değeri anklaşılsın.

Özellikle Murathan Mungan ve Elif Şafak'a hayran olarak aldım bu kitabı; güzel olacağından emin olarak hem de.. Ama ne yazık ki her yazar kendi öyküsünde iyi; öykülerin birbirleriyle olan bağı çok zayıf; özellikle yazarların apayrı anlatım tarzı kitaba hiç de hoş bir hava vermiyor. Çok büyük bir hayalkırıklığına uğradım, tavsiye etmiyorum.

Alışılagelmişin dışında naylon bir kitap kapağına dokunurken, alışılagelmişin dışında, edebi düşünceleri ve üslupları birbirine pek de benzemeyen beş yazarın, birbirlerine hikayeyi bir kartopu yapar gibi nasıl da özene bezene doldurarak, bezeyerek donatıp gönderme yaptıklarını, her hikayede yeniden yaratılan ya da yok edilen karakterlerle neler yapılmaya çalışıldığını, aslında keyifle bir kitabı okurken bir yandan da yazarların hikayelerinden ve birbirleriyle nasıl paslaştıklarından onların karakter tahlillerini yaparak büyük bir zevkle okuduğum, ve ne yalan söyleyeyim ki hikaye abuklaştıkça beğenimi kazanan -özellikle Elif Şafak- bir roman.. Bu bir itiraf mı? evet.. Beğendim :)

Adı olmayan bir oyun oynanan, ve belki adı aslında Lego olan.. 5 oyuncu anlamlı ve sıradışı bir bütün oluşturmak üzere bir denemeye girişmişler “roman” türü altında.Oyunu başlatan oyuncu arda kalan-ele bırakılan- bir kaç lego parçası aktarmış bir sonrakine ve bir sonraki de bir sonrakine. ve böyle gitmiş bitmiş diyecekken bitememiş.5.oyuncu mızıkçılık yapıp kendinden önceki oyuncunun ona emaneten verdiği ve lego bütününde anlam bulacak olan legoları savurmuş.o legoları atmak bütünü yıkmak demekmiş ama o bilmemiş, bilememiş belki de(ğil).1. oyuncunun kullandığı lego parçalarının gerek renklerini seçişi gerekse onları dizişteki başarısı, 2. oyuncunun kendisine emaneten verilen lego parçalarını doğru yerlere yerleştirmeyi bilmesi, 3. oyuncunun yeni lego parçaları üretimindeki herzamanki su götürmez başarısı, dizişindeki naifliği ve hoşluğu kendilerini tebrik etmemiz için yetmekte ve artmaktadır. 4. ve -en başta belirtmek gerekirdi belki-5.oyuncuya kırık not vermekten geri de durmamak gerek. Oyun devamında gözlenen mızıkçılıkları ve neticeten 4.oyuncunun hataları ile sarsılsa bile yıkılmaya direnen bütünü paramparça etmeye yönelik cesaretini ise takdire şayan bulmaktayız, o ayrı.

fikir gercekten güzel bence... murathan mungan'ın olması da kitabı almamda en büyük etkenlerden biridir... hala 5 yazarın sırayla tek bir romanı tamamlamasını fazlasıyla ilginç buluyorum yalnız bu kitapta konuyu cok fazla begendigimi soyleyemecegim... bi kere vurucu bir tarafı yoktu... oldu ve bitti... ama sıkıcı bir kitap degil.. her yazarla baska bir gözlük takıyorsunuz... bence baska hikayelerle bu kurgu geliştirilebilir...

Bildiğim kadarıyla edebiyat tarihimizde ilk kez denenen bu gibi uygulamalar,insanların edebiyatla tanışmasına vesile olabilmesi bakımından değerlidir.Yalnız bu tercrübe gösterdi ki birlikte roman yazılamaz!Nasıl birkaç kişi şiir yazamıyorsa,yazdığı zaman güzel bir şiir ortaya çıkmıyorsa birlikte roman da yazılamıyormuş.Okuyan herkesin ortak görüşü bu benim çevremde.Tek tek düşünüldüğünde Celil Oker ve kısmen Faruk Ulay hariç başarılı sayılabilir yazarlar fakat roman bütünlükten yoksun.Aynı konudan yola çıkılarak yazılmış beş uzun hikaye sanki.Roman olmaktan uzak.Her bölümü ayrı düşünerek okumak zorunda kalıyorsunuz çünkü dört yazarın her biri bir öncekinin çizgisinde devam etmemiş.Önce yazılanları neredeyse yok saymış.Bunun pek çok örneği var.En başarılı sıralaması ise kanımca şöyle : Murathan Mungan,Elif Şafak,Pınar Kür,Faruk Ulay,Celil Oker..